Tatiana de Rosnay – Haar naam was Sarah

Wauw. Wat een prachtig boek. Emotioneel aangrijpend. Onderwerp van het boek is de razzia onder Parijse Joden van 16 en 17 juli 1942. Uiteindelijk kwamen de joodse gezinnen die waren opgepakt samen in het Vélodrôme d'Hiver, een overdekte wielerbaan. Daar hebben ze een paar dagen in erbarmelijke omstandigheden doorgebracht waarna ze verder op transport gingen. Eerst naar Franse tussenkampen in en rond Parijs en uiteindelijk naar Auschwitz om vergast te worden.
Dit boek beschrijft het verhaal van één van hen, de 10-jarige Sarah Starzinski.

De aanleiding voor dit verhaal is de opdracht die een Amerikaanse journaliste krijgt die al 25 jaar in Parijs woont en werkt en daar ook met een Fransman is getrouwd en een dochter heeft. Zij werkt voor een tijdschrift voor Amerikanen in Parijs/Frankrijk en naar aanleiding van de 60-jarige herdenking van die razzia krijgt zij de taak om het onderzoek te doen. Het meest schokkende in het verhaal is dat hoewel de Duitse bezetter de opdracht gaf, het de Franse politie is die de razzia voorbereidt en uitvoert op een verschrikkelijke wijze. De Fransen willen niet graag aan deze periode uit hun bezettingstijd terugdenken.

Gaandeweg het onderzoek krijgt het verhaal ook een sterk persoonlijk tintje en uiteindelijk verandert het haar leven voorgoed. In meerderlij opzicht.

Ik vond het een heel aangrijpend boek. Het persoonlijke verhaal van dat ene meisje dat nog steeds ingrijpt in het leven van zoveel jaar later. Ik heb het in een ruk uitgelezen.
Als je echt geraakt wilt worden door een verhaal, lees dit boek. Geweldig mooi.

Website van Tatiana de Rosnay