Lucca (2 augustus 2011)

Na twee dagen uitgebreid luieren en lezen in en rondom ons huis in de Toscaanse heuvels was het weer eens tijd om een excursie te maken. We vertrokken naar Lucca, niet heel ver weg, maar omdat we in de binnenlanden vertoeven is de weg niet recht en breed,maar kronkelig en smal. Dat kost daarom meer tijd dan de kilometerstand zou doen vermoeden. Na bijna 2 uur rijden kwamen we in Lucca aan. De TomTom leidde ons de vesting in en dat was niet de juiste keuze. Smal en veel eenrichtingsverkeer. In een vreemde stad met weinig manoevreerruimte en heel veel toeristen op de been is autorijden een nono. Helaas zaten we er middenin en na wat vruchteloze pogingen om eruit te komen en/of een parkeerplaats te vinden moesten we capituleren en de weg vragen. L. kweet zich van die taak en het werkte. We waren buiten en konden een parkeerplaats zoeken en vervolgens de stad opnieuw bezoeken, maar nu te voet.

Lucca is een prachtige stad binnen stadsmuren uit de 17de? Eeuw. Het hoofdstratenpatroon stamt nog uit de Romeinse tijd en is daarmee lekker overzichtelijk. Het trekt daarom heel veel dagjesmensen van alle nationaliteiten dus het was oppassen geblazen wat je zei. Veel Nederlanders en Belgen konden verstaan wat je zei. We hebben enkele hoogtepunten bezocht zoals de St. Maartenkathedraal met een prachtige facade. Het interieur was ook fraai, maar niet echt weelderig. We bezochten de sacristie met een 11de eeuws grafmonument van de vrouw van Lucca die bij de geboorte van haar tweede kind het leven liet. Daarna nog een bezoek aan het kathedraalmuseum met prachtige kunstschatten. Mooi ingericht museum ook met veel doorgangen, overzichtelijke kleine ruimtes en geen overdaad. Gedoseerd aanbod.

Lopen door een stad als Lucca is al boeiend genoeg. Mooie panden en straatbeelden, prachtige lantaarns en niet te druk en weinig auto's op de weg. Heerlijk.

Volgende halte was het amphitheater. Dat is nog als zodanig te herkennen van bovenaf en als je er in staat. Voor het overige is het helemaal verbouwd met woningen op de plaats waar eerste de tribunes waren. Omdat de binnenruimte er nog wel is kun je prachtig zien hoe hergebruik van klassieke gebouwen functioneel kan zijn. De oude binnenplaats was een sfeervolle plek met veel winkeltjes en terrassen. Er stond een podium en daarmee kreeg de plaats weer z'n oude rol terug als podium in de zomermaanden als er diverse optredens waren.

Vervolgens liepen we verder naar de St. Michaelkerk aan het oude Romeinse forum toen we tegen de toro delle oro aanliepen. Deze 13de eeuwse klokkentoren was de hoogste toren van de stad en 207 treden later (op een houten trap) stonden we te genieten van een prachtig uitzicht over Lucca. Altijd mooi om een stad van boven te bekijken en te filmen en fotograferen. Even terugkijken waar we allemaal al gelopen hebben en waar we nog naar toegingen.

Na een halfuurtje uitpuffen hoog boven de stad vertrokken we weer naar beneden en naar de St Michaelkerk. Deze kerk heeft een prachtige facade en is nog helemaal pisaans-romaans. Dat wil zeggen dat het binnen in de kerk lekker donker was vanwege de hoge en kleine ramen. In die tijd was de bouwkunst nog niet zover ontwikkeld dat ze de later gothische boogconstructies konden bouwen. Het interieur was niet bijzonder, maar om weer eens in zo'n oude kerk te lopen, dat heeft wel wat.

Daarna was het bezoek ten einde. Nog een verfrissing voor we op weg gingen naar casa d'Ulivo bij Radda in Chianti. Lucca is zeker een dagtocht waard.

Foto's van Lucca op mijn Flickr-account:

Created with flickr slideshow.