Toen bezochten we Montepulciano en dit jaar opnieuw. De weg ernaar toe was prachtig. Het is mooi om te zien dat het landschap in de buurt van ons huis van dit jaar heel anders was dan dat in de buurt van Montepulciano en Siena. Bij Radda is het heuvelachtig, de wegen lopen langs de hellingen, zijn bochtig en beperken het uitzicht behalve als je af en toe op een heuveltop komt en vandaar dan een prachtig uitzicht over de verschillende dalen hebt. Er is veel bos, er zijn overwegend wijngaarden en olijfboomgaarden.
De wegen ten zuiden en oosten van Siena lijken op een andere manier aangelegd te zijn. Het landschap is iets minder heuvelachtig, eerder glooiend maar wel met veel hoogteverschil. De wegen liggen hier veel vaker over de kammen van de heuvels. Dat geeft tijdens het grootste deel van de rit geweldig mooie uitzichten over het landschap. Dat landschap is dan ook nog eens beslissend anders, met rare heuveltjes (zgn. mierenhopen), heel licht gekleurde grond, keurig verzorgd en veel wegen die omzoomd zijn met de zo kenmerkende cipressen. Er zijn veel minder wijngaarden en olijfboomgaarden. Het is een gebied dat bekend staat om de pecorino, de kaas. Meer veeteelt en akkerland.
Het is een plaatje en het rijden door dat landschap is een sensatie. Het is echt heel erg bijzonder, zo mooi en sfeerrijk. Je ziet dan ook regelmatig mensen langs de kant van de weg staan met hun auto om het landschap in zich op te nemen en er opnamen van te maken.
Wij waren niet anders. Op een gegeven moment wil je de auto uit en kijken, op je gemak in de rondte kijken en de kleuren en sensatie in je op te nemen.
Mooi dat een landschap zo'n indruk kan maken.
De foto's en het filmpje kunnen de intensiteit van het landschap niet weergeven. Je zult er echt zelf een keer moeten gaan kijken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten