Aan dit boek ligt een origineel idee ten grondslag. De hoofdpersoon heet Desiré en hij is gespeeld dement. De man is zijn leven thuis meer dan beu, hij zit enorm onder de knoet van zijn vrouw, is gepensioneerd bibliothecaris (ik kan er ook niets aan doen), houdt dus van boeken en ordenen en van feitenkennis (de oude stempel!). Helaas is zijn vrouw meer geïnteresseerd in zijn rol als tuinman annex klusjesman. Sex is uit den boze en drinken en roken zijn beiden aan banden gelegd. Tja, wat blijft er dan nog over? Dus besluit Desiré om zich steeds dementer te gaan gedragen en ziet daardoor kans uit die situatie te ontsnappen. Hij slaagt uiteindelijk voor zijn MMSE examen en is officieel dement. Dan volgt opname in een passende instelling, met de stereotype verpleegkundigen die hard roepen en de pluralis majestatis aan de lopende band gebruiken. Desiré heeft het meeste moeite met het in bed schijten. Maar ja, dat hoort nou eenmaal bij de geloofwaardigheid van zijn rol.
Dit absurde gegeven blijft het hele boek (92 p) door heel amusant en af en toe ronduit hilarisch. Hardop lachen dus. Dat maakt een boek beter dan andere boeken. Een gezonde dosis humor op plastische wijze neergeschreven.
Voor een humoristisch tussendoortje is dit wat mij betreft een aanrader.
Eerdere boeken van Dimitri Verhulst:
De verveling van de keeper
De helaasheid der dingen
Godverdomse dagen op een godverdomse bol
De laatste liefde van mijn moeder
Geen opmerkingen:
Een reactie posten