Dimitri Verhulst is een schrijver die op een aanstekelijke manier schrijft. Hij gebruikt een taal, als Vlaming, die bloemrijk en direct is. Dit boek lezend kwam een vergelijking met Kees van Kooten bij me op. Totaal verschillende schrijfstijlen, maar wel een gave om nieuwe woorden te verzinnen en te gebruiken. Verhulst is daar voor mijn gevoel een meester in. Je leest het en begrijpt het, of voelt het aan dat weet ik niet precies, hoewel de woorden op een andere manier gebruikt worden of zijn samengesteld. Ik ben geen taalkundige of neerlandicus, dus ik beschrijf dit mogelijk heel erg omslachtig, maar zo ervaar ik dat.Één voorbeeld wil ik geven. Het is een deel uit het boek dat over de pest gaat. Hij schrijft dan: “Op de zeeën drijven stuurloos de schepen waarvan de volledige bemanning het leven heeft gelaten en de roeiers vol schimmels en sappig in hun riemen hangen, de losse vellen vaandelend in de wind.”
Dit boek beschrijft in geuren en kleuren het ontstaan van de mensheid en wat de mensheid zoal teweeg heeft gebracht, gepresteerd heeft. Hij begint bij het allereerste begin: dartelen in de oersoep. Ik ga hier geen samenvatting geven van het verhaal, dat zou ten eerste geen recht doen aan het boek en ten tweede is zo'n poging tot mislukken gedoemd. Een verhaal samenvatten dat alleen al een paar miljoen jaar mensheid samenvat. Ik begin er niet aan.
Zeer lezenswaardig boek voor iedereen die een vermakelijke paar uurtjes wil beleven en het glorieuze verhaal van de mensch wil snappen. De mensch die overigens consequent met “'t” wordt aangeduid wat het lezen soms lastig maakt. Maar daar kun je je snel overheen zetten ;-)
Net als bij de andere twee boeken die ik van Verhulst heb gelezen kan ik alleen maar zeggen: geef mij het volgende boek van deze man. Het is geweldig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten