Bert Wagendorp - Ventoux

Over dit boek heb ik veel goede verhalen gehoord en het kreeg dan ook een plaats op onze e-reader. Wielrennen. Daar gaat het deels over. Over zes vrienden die na hun eindexamen in 1982 zijn gaan fietsen en waarvan er drie de Mont Ventoux hebben beklommen. Daar komen ze niet zonder kleerscheuren vanaf.

Zelf heb ik een vriendengroep van vijf gehad waar er eentje uit is gevallen, waardoor er nog vier over zijn. Ik ken deze jongens al sinds de kleuterschool. Wij hebben ons 50-jarig jubileum al gevierd. De groep in het boek telt zes leden waarvan er eentje een meisje is, beeldschoon, allicht, die voor onrust in de groep zorgt. De voorvallen tijdens hun uitstapje op de Mont Ventoux leiden uiteindelijk tot een verwijdering waarbij het meisje helemaal uit beeld is geraakt. Niemand weet waar ze is.

Het boek beschrijft eigenlijk de geschiedenis van deze vriendschap de perikelen in 1982 en de reunie 39 jaar later. Mooi verhaal, goed verteld, rijk aan humor. Als lid van een vriendengroep is veel herkenbaar. De rol die ieder in zo'n groep vervult, de platheid die mag, de geheimen die eigenlijk niet bestaan en in ieder geval de buitenwereld niet mogen bereiken. Deze groep bestaat uit een kleurrijk gezelschap dat niet verlegen zit om verhalen en anekdotes.

Een van mijn vrienden is ook een fanatiek wielrenner in zijn vrije tijd en een behoorlijk deel van bijeenkomsten gaat over tochten, ritten, fietsen en rugnummers. Een ander heeft die hobby nu ook opgepakt, dus dat wordt nog wat. Genoeg is genoeg :). Persoonlijk vind ik wielrennen een mooie sport, maar helaas is succes teveel gebaseerd op verboden middelen. De inspanning die geleverd wordt, gedrogeerd of niet, dat blijft wel staan. Ik doe het ze niet na.

Prachtig boek dat ik iedereen kan aanraden.