Het vorige boek dat ik van Dimitri Verhulst las, amuseerde me zeer. Vandaar dat ik opnieuw voor een boek van zijn hand koos.Dit is wederom een geslaagd werk. De humor waarmee hij het leven in het Vlaamse dorp Reetverdegem beschrijft is weergaloos. Zijn drankzuchtige nonkels en zijn bijzondere vader worden als ware karikaturen neergezet, maar niet zonder het realistisch te houden. Het boek begint ontzettend sterk en werkt naar een hoogtepunt toe als Verhulst de Tour de France als zuipwedstrijd beschrijft. Voor mijn gevoel in ieder geval het hoogtepunt van het boek.
Het tweede deel van het boek vond ik minder. Daar ging het "ineens" over de schrijver zelf, zijn leven dat op een vreemde manier liet lijken op dat van zijn jeugdige rolmodellen. Dat kwam wat mij betreft niet echt goed over. Zijn stijl bleef prima overeind, maar het was een beetje een slap aftreksel van wat hem als kind overkwam als toeschouwer van zijn familie van lapzwansen, leeglopers en drankorgels. Niet overtuigend genoeg.
Over het geheel genomen is dit opnieuw een prima boek. Lekker lezen, lachen en zonder erg heb je ineens 200 pagina's achter de kiezen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten