maandag 30 november 2009

Camel - Snowgoose

In een tijd dat reclame nog geen schande was en roken wijd verbreid stamt dit prachtige stuk muziek. Een nummer dat me al die jaren nooit helemaal los heeft gelaten. Hoewel ik de LP al heel lang geleden van de hand deed heeft de mp3 me weer in touch gebracht met dit lekkere nummer. Prachtig hoe instrumenten die me al sinds jaar en dag fascineren in dit nummer te horen zijn: dwarsfluit en fagot.



Dit was de hoes die direct afgeleid was van de verpakking van Camel sigaretten. Wie kent ze nog, deze sigaretten. Uit de tijd dat je ook nog cigaretten mocht schrijven. Mijn vader rookte ze bij de vleet en ik heb er veel gehaald bij de sigarettenwinkel in de straat. Camel dus.
Zelf was ik van de shag, Samson wel te verstaan. Lekker shaggies draaien en delen natuurlijk. Ik hield van strakke shaggies, niet van die floddersigaretten waar je om de haverklap een stuk tabak uit je mond moest plukken. Het pakje stak uit het borstzakje van het spijkerjasje. Sommige beelden gaan nooit meer uit je hoofd. :)

maandag 23 november 2009

Sneltekenen - portret van Ian Anderson

Youtube is een mère a boire op allerlei gebied. Het scoort hoog op de schaal van onbenulligheden, maar evengoed vind je er pareltjes terug uit vervlogen tijden.

Mijn favoriete band is Jethro Tull. Voor mensen die mij kennen is dat geen verrassing. Ik vond onlangs op Youtube dit filmpje dat laat zien hoe iemand een portret van Ian Anderson (geboren 1947), de voorman van Jethro Tull, met houtskool tekent. Het is een combinatie van de oude Anderson (terwijl hij toen natuurlijk jonger was!) en op het moment van tekenen in 2008, behoorlijk op leeftijd.

De muziek, met dwarsfluit, het handelsmerk van Ian Anderson, is van de tekenaar zelf en een vriend van hem. Het filmpje zit goed in elkaar. Het resultaat is vanzelfsprekend de moeite waard! Het won een prijs.

donderdag 19 november 2009

Computergeschiedenis

De afgelopen tijd is er veel te doen binnen Archief 2.0 over het bewaren van websites en communitysites. Naast de dappere pogingen van Ingmar Koch om de Archief 2.0 communitysite te backuppen is er nog het enorme project van Jacques Mattheij die bezig is met het redden van miljoenen websites van Geocities nadat Yahoo daar de stekker uit heeft getrokken.
Op 7 december wijden de archief 2.0 mensen daar een speel- en deelsessie aan.

Dat gaat mijn pet te boven hoewel de problematiek me natuurlijk wel degelijk aanspreekt. Het is één van de grote uitdagingen van de toekomst voor archieven en andere documentaire instellingen.

Hoewel emulatie tegenwoordig een knappe oplossing biedt is the real thing natuurlijk toch beter :-). Misschien minder praktisch, maar wel mooi!

Afgelopen week kwam ik langs de website van SCEN: Stichting Computer Erfgoed Nederland. De website biedt links naar allerlei collecties van musea, universiteiten en particulieren. Hier kun je je hart ophalen aan de relicten van het computertijdperk, toen de wereld nog overzichtelijk was voor wat betreft het digitale element. Niet alleen de data moet bewaard blijven (heel erg belangrijk!), maar de machines, apparaten en software horen daar ook bij.

Een voorbeeld daarvan is het BONAMI spelcomputer museum. Dat zou ik wel eens willen bezoeken en kijken of ik nog een oud arcade game kan spelen.



Als ik dat zie denk ik terug aan de tentoonstelling Game On die wij in Tilburg bezochten en waar je ook allerlei oude en nieuwe games kon spelen. Ik heb daar nog geponged met mijn zoon Ben. Dat spel was ergens in de zeventiger jaren mijn eerste kennismaking met de digitale wereld, tijdens een kerstvakantie bij mijn vriend Pieter die het te leen had.

Voor een leuke digitale online tentoonstelling kun je ook kijken naar Expo.
Wat is er toch al veel gebeurd op computergebied. Fun!

maandag 16 november 2009

#23 Evalueer wat je in de afgelopen tijd hebt geleerd #23ad

Het laatste ding.

Heel gek om een cursus te doorlopen die je zelf mee op hebt gezet en deels herschreven. En daar dan nog iets van vinden ook. Er heeft al een inhoudelijke evaluatie plaatsgevonden en er zijn 2 dingen aangepast. Dat is wel de kracht van deze formule: directe feedback en flexibiliteit.

Wat heb ik er van geleerd? Dat deze "dingen" niet makkelijk te doorlopen zijn. De meeste deelnemers hebben aanmoedigingen en stimulans nodig om het vol te houden. De redenen daarvoor zijn divers.
Sommige deelnemers vinden het zo leuk dat ze zich in dingen "verliezen" en daardoor veel te lang blijven hangen. Dan loop je in no time ernstig achter en dat is weer moeilijk in te halen. Anderen blijven echt hangen in een vroeg ding, b.v. bloggen. Die komen domweg niet meer verder. Weer anderen hebben er moeite mee om dit als werk te beschouwen. Die beginnen trouw in de eigen tijd totdat ze dat opbreekt. En zo zijn er nog wel wat redenen te noemen.

Belangrijkste les: voordat het 2.0 denken zich nestelt in de deelnemers zijn praktische toepassingen belangrijk. Zolang het theorie blijft is het niet doorleefd genoeg en vergeet je snel de mogelijkheden die behoorlijk wat van deze dingen hebben in de dagelijkse praktijk. In de drie archiefdiensten waar deze cursus nu gevolgd is, zie je daarvan gelukkig wel voorbeelden. Bij alledrie zijn er projecten gestart die het directe gevolg zijn van deze 23 Archiefdingen.
Alleen al daarom kun je het resultaat een succes noemen en vooral ook zichtbaar maken. Heel belangrijk voor het uitdragen van de 2.0-gedachte.

Persoonlijk ben ik daarom tevreden over de opbrengst van deze cursus. Het stimuleren van het gebruik van nieuwe technieken en vooral het samenwerken binnen en buiten je dienst moet wel blijven gebeuren. De waan van de dag is een hardnekkig monster dat te vuur en te zwaard bestreden moet worden.

Deze 23 Archiefdingen hebben wel mijn scepsis vergroot over de brede implementatie van 2.0 binnen archiefdiensten. Dat klinkt als een negatieve conclusie, maar ik wil het vooral zien als een voortdurende waarschuwing, een wake-up call. We zijn er nog lang niet en we zullen er nooit helemaal komen. Maar we mogen niet opgeven.

Er is nu bij het Regionaal Archief Tilburg in ieder geval een groep mensen die mee kunnen denken over Archief 2.0. Dat is pure winst.

Ik heb zin in de afsluiting!

zondag 15 november 2009

Ken je eigen sterfdatum

Soms kom je dingen tegen die de wenkbrauwen omhoog brengen. Dat is het geval met de website www.sterfdatum.nl.

Daar kun je je gegevens invullen en dan zie je een rouwadvertentie met jouw naam en je geprognostiseerde sterfdatum.

Luguber? Ik dacht het wel. Ik ben niet zo huiverig voor dat soort dingen, maar het is toch wel dicht bij het randje. En wat me dan het meeste verbaast: hoeveel mensen hebben deze exercitie al gedaan... Hele volksstammen! Je kunt op deze site kijken wie op welke maand van welk jaar gaat overlijden. Tot en met 2088 aan toe.

Bizar. Het zal niemand verbazen dat je banners van begraafverzekeringen hier tegenkomt. Zou iemand hier een lekkere boterham aan verdienen?
Voor genealogen is dit natuurlijk een paradijs. Van alle levende familieleden kun je op voorhand de databasegegevens completeren.

PS. Ter geruststelling: koningin Beatrix zou op 10 januari 2009 hebben moeten overlijden volgens de website. Dat is bij mijn weten niet gebeurd. :)

woensdag 11 november 2009

Streetview in Udenhout

Vandaag las ik via diverse kanalen dat Tilburg in Google Earth voortaan ook in streetview te zien was. Altijd leuk natuurlijk om even de eigen straat en werkplek te bekijken. Want Udenhout (en Berkel-Enschot) dat is ook Tilburg en Google weet dat blijkbaar :).
Na in Google Earth gekeken te hebben bleek al snel dat heel Brabant onder streetview is gelegd. Geweldige hoop werk.
Helaas bleek de opname-automobiel onze straat niet meegenomen te hebben. De oorzaak was duidelijk: de ingang van de straat lag open! En hoewel wij via een omweg door het mulle zand toch bij ons huis konden komen, vond de streetviewcar van Google dat blijkbaar niet wenselijk. Dus geen opname van ons huis! Tis sunt.

Dan maar op zoek naar het archief. Dat stond er prachtig op en mijn auto bewijst dat ik toen hard aan het werk was.

De komende tijd zal ik wat vaker met Google Earth aan de slag gaan om eens wat wijken van Tilburg waar herinneringen liggen en andere die ik nog helemaal niet ken te gaan bekijken.

maandag 9 november 2009

Opgeklopte melk

De reclames van Kanis (van Houts) en Gunnink (de Ket) koffie bekoorden mij zeer. Een heerlijke tegenstelling aan tafel, de moderne met de tijd meegaande Gunnink en de behoudende (daar doen wij dus niet aan mee) Kanis. Een seconde of 30 met spitsvondigheden waar ik elke keer tenminste om moest glimlachen. De leukste van de serie van 7 (allemaal op YouTube, zou je daar ook voor moeten betalen?) is die over de cappuccino = opgeklopte melk. Het totale humor zit in de laatste 4 seconden.
Gunnink: "'T is een goed idee. Dat wel."
Gunnink: "'T is mijn idee."
Kanis: "Tis jouw idee, maar ik heb het bedacht."
Ik moest er onbedaarlijk om lachen, die laatste zin.
De onwrikbare Kanis (doe jij nou maar gewoon Gunnink, dan doen wij al gek genoeg) die telkens nergens van moest weten maar wel met de eer wilde strijken.



Onze kinderen waren meesters in het feilloos herhalen van die tekst. Het meest bijzondere moment was een keer op vakantie in Sinalunga in Toscane, toen we aan het eten waren in het restaurant op de agriturismo boerderij daar en ze keer op keer die reclame naspeelden, tot groot plezier van ons allemaal. Aan de overige gasten hebben we maar niks gevraagd.
Mooie herinnering.

woensdag 4 november 2009

Youtube parels - Jethro Tull in 1969

Netvibes is niet alleen geweldig om RSS feeds met informatie enigszins overzichtelijk te presenteren. De widget om films van Youtube te tonen heeft mij al heel wat leuke dingen opgeleverd.
Mijn favoriete muziekgroep dateert van heel wat jaren geleden, toen een videofilm nog niet bestond en camera's gewoon foto's maakten. Als er dan opnamen uit 1969 online komen van een televiesieuitzending waarin de enthousiaste en jonge groep muzikanten te zien is, dan maakt mij dat heel erg blij. En zoiets komt gewoon "vanzelf" binnen. Fantastisch!

Het zijn vanzelfsprekend unieke opnames, een beetje in de vorm van een documentaire, maar dat stelt niet al te veel voor.
Meest opmerkelijke moment: een dwarsfluitsamenspel tussen Ian Anderson en Martin Barre als intro op Bourrée. (deel 2) Mooier wordt het maar zelden in het leven.



deel 2
deel 3

Archief 2.0 - de knop moet om

Archief 2.0 gaat over een mentaliteitsverandering. That's the hard part. Vooral omdat volgens mij veel mensen nog steeds teveel in de tools en de slimme techniek geloven. Maar het gaat er uiteindelijk om wat je er mee kunt doen. In je werk. Bij een archiefdienst. Daarom heet het ook Archief 2.0.

Zelf blijf ik ook nog steeds leren op dit vlak. Ik schiet nog te makkelijk in de oude modus van papier en fysiek. Niet dat dat helemaal overboord moet of gaat, maar het mag niet meer leidend zijn.
Grootste probleem daarbij blijft de papieren werkelijkheid van archieven te vertalen, iedere keer opnieuw, naar een digitale toekomst. Want we werken nog elke dag met papier, met bezoekers en daar vindt nog steeds de meest directe interactie plaats. De online interactie is voor het allergrootste deel indirect, in die zin dat het om e-mails gaat die beantwoord worden en waarop acties volgen en correcties. Gelukkig is de eerste chatpilot van start gegaan.

De waan van de dag kan je laten vergeten dat er een hele wereld om de studiezaal heen hangt, die veel dynamischer is, ontzettend hard beweegt in allerlei richtingen en waar heel veel potentie zit. Potentie waar archieven door de aard van de informatie die ze bewaren heel veel uit kunnen halen. Dan moet er wel gedigitaliseerd gaan worden. In ding #21 is gebleken tot wat voor moois dat kan leiden.

Maar eerst moet die knop om, bij de huidige medewerkers en de toekomstige medewerkers. Daar is nog veel geduld en volharding voor nodig.

En geen ruimte voor al die nodeloze ideakillers... Dat weten we nou wel.

maandag 2 november 2009

Kleine geschiedenis van Nederland - De tijd van Romeinen en Germanen

Deel 2 van deze serie gaat over de tijd dat de Romeinen in onze regio binnendrongen. Aanvankelijk met tegenzin, later als onderdeel van de grote uitbreiding in noordelijke richting, die na grote tegenslagen in het gebied tussen Rijn en Elbe resulteerde in een verdeling van het huidige Nederland in een deel beneden de Rijn dat onderdeel werd van het Romeinse rijk en een deel ten noorden van de Rijn dat onafhankelijk bleef, maar wel onder sterke invloed van de Romeinse cultuur kwam te staan door handel en verdragen.

Altijd leuk om de Friezen, de Cananefaten en de Bataven (of Batavieren) weer eens voorbij te zien komen. Interessant om te lezen dat er toch al verbazend veel van de Romeinse tijd terug is gevonden in de grond door allerlei archeologisch onderzoek. Het blijft me fascineren dat de Romeinen hier echt aanwezig zijn geweest, dit deel van Nederland tot hun rijk rekende en er dan ook over geschreven hebben. De meeste verhalen moeten met wat zout genuttigd worden, maar het is dan toch opgeschreven en daarmee eindigt officieel de prehistorie. Na de Romeinen komt de prehistorie weer een tijdlang terug omdat er in dit land Germaanse stammen komen wonen die niets aan het papier toevertrouwden, totdat Karel de Grote en zijn Franken het heft in handen krijgen.

Grappig detail (volksaard?): Nederland is het enige land dat geen standbeeld heeft staan van een opstandige Germaanse held. De Belgen hebben Ambiorix in Tongeren, de Fransen Vercingetorix in Alesia en de Duitsers Arminius bij Detmold. Onze "held" Julius Civilis, leider van de Bataafse opstand in 69, is die eer niet ten deel gevallen.

Het Romeinse Rijk spreekt nog steeds tot de verbeelding. Omdat dit een uithoek van het rijk was en bleef, na de mislukte uitbreiding tot aan de Elbe, verviel het na de ineenstorting van het Imperium Romanum weer tot Germaans gebied. Volgens het boek is dat de reden geweest dat er hier Nederlands wordt gesproken en dat we niet een Romaanse taal spreken. De taalgrens ligt in België, dat weten we allemaal, en is in de loop van de tijd naar het noorden opgeschoven onder invloed van de Fransen. Desondanks is dit hoekje van Europa altijd anders gebleven, klein, beetje rommelig, met vele belangen en in trek bij vele volkeren.

Het Nederlands als bindende factor. Laat dat nou de les van dit boek zijn.