woensdag 29 augustus 2012

Silvia Avallone - Staal

Dit boek speelt zich af in de kustplaats Piombino waar zich een industrieel complex bevindt met een hoogoven. Die hoogoven domineert al decennialang de stad in meerderlei opzichten. Steeds minder overigens want de staalindustrie in Piombino loopt niet best. Van de vier oorspronkelijke hoogovens is er nog eentje in gebruik. De auteur, Silvia Avallone, slaagt er in om een prachtig verhaal te schilderen in deze betrekkelijk troosteloze stad. Althans zo schildert zij die stad.

Ik heb eerder Ik haal je op, ik neem je mee gelezen wat vergelijkbaar is kwa sfeer. Een ietwat troosteloze en vooral toekomstloos verhaal. Dit boek is overigens wel een stuk kleurrijker en positiever, maar mij slaat de noodlottigheid van de situatie steeds hard in het gezicht.

Twee pubermeisjes met dromen van een prachtige toekomst vormen samen de hoofdpersonen in dit boek. Beiden hebben vaders die om verschillende redenen niet deugen en onbetrouwbaar zijn. De ene moeder is relatief sterk en de ander zwak en laat zichzelf en haar dochter mishandelen. Maar beide zijn niet in staat om hun leven in eigen hand te nemen en zelfstandig verder te gaan. Ze blijven in een negatieve en destructieve omgeving zitten.
De jeugd, de mannelijke helft, is vooral bezig om zoveel mogelijk vrouwen te scoren. Er worden volop drugs gebruikt om het leven draaglijk te maken en te houden. Ze werken wel, dus het zijn geen lapzwansen, geen uitvreters, maar ze realiseren zich wel dat er weinig méér in zit. Misdaad is nog een uitweg, maar dat zet uiteindelijk ook geen zoden aan de dijk.
De vrouwelijke helft is, als ze tenminste aantrekkelijk zijn, bezig om zich aan de mannelijke wederhelft aan te bieden. De overige vrouwen rest een rol in de marge. Bij de meisjes bespeur je wel een sterke wens om zich te ontwikkelen, uit de stad weg te komen en het beter te krijgen. Maar ze zijn nog jong en die plannen liggen nog een eindje in de toekomst.

De twee meisjes zijn 13, bijna 14. Ze gedragen zich als vrouwen die een stuk ouder zijn en de sexuele moraal is ver te zoeken. Begrijp me goed, het gaat hier niet om liefde of iets anders moois, het gaat om sex, in ieder geval bij de meeste jongens.

Anna en Francesca zijn al vriendinnen sinds hun prille jeugd en trekken heel veel met elkaar op, hebben hun geheime plekjes en wensen. Hun vaders zijn als de dood dat hen wat overkomt, met name angst voor een ongewenste zwangerschap. Zij weten hoe ze zelf waren in hun jeugd. Zij kennen de risico's die dergelijke jonge meiden lopen. De moeders natuurlijk ook, maar die blijven toch wat op de achtergrond in dit verhaal. Fatalistisch bijna.
Tussen beide meisjes ontstaat gedurende het verhaal spanning op het liefdesvlak.

Ik zal het verhaal verder niet verklappen, maar het drama ontbreekt niet. Gelukkig eindigt het boek nog enigzins positief. Er gloort toch hoop...

Het is een prachtig boek en ik heb het met plezier gelezen.

dinsdag 14 augustus 2012

Irvin D. Yalom - Het raadsel Spinoza

L. was razend enthousiast over dit boek en wist zeker dat ik er ook lyrisch over zou zijn. Ik zou er veel van mezelf in herkennen. Alsof dat me lyrisch maakt! ;) Niet dus.

Het is een heel goed boek en ik heb het met veel plezier gelezen. Het beschrijft het leven van Bento (Benedictus of Baruch) de Spinoza. Hij was een Portugese Jood die in het godsdiensttolerante Nederland onderdak vond. Nou ja, tolerant als je geen katholiek was dan. Aangezien er maar heel weinig feitelijks over zijn leven bekend is, heeft de schrijver er nogal wat bij verzonnen. Maar dat is natuurlijk zijn voorrecht.
Spinoza was een filosoof die sinds de publicatie van zijn boeken velen heeft geïnspireerd met zijn ideeën over vrijheid en god/natuur. Het kostte hem wel zijn Joods zijn. Hij kreeg een zogenaamde Cherem of banvloek tegen zich uitgesproken door de Joodse religieuze gemeenschap vanwege zijn ketterse opvattingen.
Het deel van het boek dat daarover gaat, met name zijn ideeën over God en over de authenticiteit van de bijbelteksten is bijzonder intrigerend. Herkenbaar en als je het terugplaatst in de tijd kun je je ook voorstellen dat dat soort ideeën in geen enkel land getolereerd zouden worden. Dat is zelfs nu nog gevaarlijke taal in menig "modern" land. De dialogen waarin Bento zijn ideeën uiteenzet en toelicht zijn wat mij betreft de beste hoofdstukken van het boek. Briljant. De latere hoofdstukken met voornamelijk nog gesprekken tussen Spinoza en zijn vriend Franco zijn een stuk minder inspirerend. Zijn vrouwvijandigheid komt netjes aan bod.

Het boek heeft echter nog een hoofdpersoon: Alfred Rosenberg. Dat klinkt ook behoorlijk Joods. Je kon de man niet erger beledigen. Alfred Rosenberg was een van de hoofdrolspelers in de Nazipropaganda van het eerste uur. Hij was afkomstig uit het Baltisch gebied waar veel Duits bloed woonachtig was. Zijn carrière begon in 1919 bij de DAP omstreeks het tijdstip dat Hitler er lid van werd. Hij was al jong sterk anti-semitisch en anti-communistisch. Van zijn leven is veel meer bekend.
Hij was een nogal eenzaam en gesloten type. De hoofdstukken in het boek die Rosenberg als onderwerp hebben zijn werkelijk fascinerend. Dat vond ik tenminste. Het geeft een mooi inzicht in de redelijke mens die toch volslagen verkeerde beslissingen kan nemen. In dit geval met dramatische afloop. NIet alleen werkte hij natuurlijk mee aan het verfoeilijke systeem van Nazi-Duitsland, maar hij betaalde er ook de ultieme prijs voor. Als enige van de beschuldigde kopstukken hield hij vol dat de rassendoctrine van de Nazi's goed en terecht was. Dat kostte hem zijn leven.

Bizar detail is dat de levens van Spinoza en Rosenberg elkaar raakten toen in 1941 de Spinoza bibliotheek door de Duitsers werd geconfisqeerd. Dat paste in een operatie die behelsde materiaal te verzamelen van tegenstanders van Nazi-Duitsland. Rosenberg was de leider van die operatie.
Wonder boven wonder bleef de Spinoza boekencollectie intact en kwam terug naar Nederland. De bibliotheek is nu nog steeds te raadplegen in Den Haag.

Prachtig historisch gegeven op originele wijze vertolkt door Yalom. Een wijs boek.
Had L. toch een beetje gelijk :-)

woensdag 1 augustus 2012

Lars Kepler - Contract

Het schrijversduo Lars Kepler stond in 2010 ook op de leeslijst van de vakantie. Dat boek kreeg een dikke voldoende, dus daarom opnieuw een nieuwe titel gekocht.

Contract is wederom een vlot geschreven boek met een verhaal dat niet al te gecompliceerd is. Lekker recht-toe-recht-aan mensenrechtenschendingen en een strijd tussen groot-kapitaal en de linkse kerk. Er vallen wel een heleboel lijken in dit verhaal. De politie met name moet hard op zoek naar versterking van de gelederen.

Voor het overige valt er eigenlijk niet teveel te vertellen over dit boek. Het is spannend, je kunt je voorstellen dat het echt is gebeurd of kan gebeuren. Dat laatste vind ik altijd wel prettig. Ik wil me er wat bij voor kunnen stellen en als dat volledig voorbij de geloofwaardigheid gaat, dan haak ik meestal af. Bij dit boek dus niet.

Lekker vakantieboek!