maandag 23 juli 2012

Kathleen McGowan – Het Medici Mysterie

Toen ik dit boek kocht puur en alleen om de titel en een korte blik op de achterkant kon ik niet bevroeden dat het het laatste deel van een trilogie was. Even heb ik getwijfeld om het te gaan lezen. Zou ik toch niet beter eerst de andere twee delen lezen? Met de wetenschap dat het lezen van drie boeken van Dan Brown niet leidde tot meer bewondering maar eerder een “war heb ik dit meer gelezen” gevoel ben ik toch maar begonnen.

Het is een boek in een traditie van Maria Magdalena verhalen. Zo mogen we dat inmiddels wel stellen. Opnieuw is de bloedlijn van Jezus en en zijn vrouw Maria Magdalene hoofdthema van dit boek. Dat is van de ene kant mooi, want door al die andere boeken, waarvan ik er een paar heb gelezen, is er het een en ander herkenbaar. Van de andere kant begin ik dan wel sceptisch aan z'n boek: blijft het me boeien? Ik heb het uitgelezen, dus dat beantwoordt de laatste vraag in ieder geval.

Het is een goed geschreven boek met veel tijdswisselingen. Het grootste deel van het verhaal speelt zich af aan het eind van de 15de eeuw tijdens het leven van Cosimo de' Medici en zijn kleinzoon Lorenzo. De schare aan wereldberoemde kunstenaars hoort daar vanzelfsprekend bij: Botticelli, Michelangelo, Donatello. Deze periode van de Florentijnse geschiedenis is interessant genoeg. De orde van het heilig graf en de bloedlijn, het klinkt allemaal nogal bekend en de bekende haat-liefde verhouding met de strenge katholieke dogma's en bijbehorende sektes die over lijken gaan zijn niet bepaald nieuwe elementen in dit soort boeken. De plot is van het deel dat in de “huidige” tijd speelt is nogal voorspelbaar en niet verrassend. Dus komt het aan op de schrijfstijl en de gebeurtenissen in het verhaal. Die zijn toch wel goed geschreven. Ik werd er in ieder geval voldoende door gegrepen. Met name de stukken die zich in 15de eeuws Florence afspelen zijn spannend geschreven.

Kern van het boek is de liefde. What else is new. De leer van de liefde die verkondigt en (deels) op schrift gesteld is door Jezus en zijn vrouw moet bewaakt worden en vooral ten uitvoer gebracht. Dat laatste blijft een zwak element, want hoe dat nou gestalte moet krijgen blijft erg in de lucht zweven. Er is in ieder geval ene Dichter-Prins voor nodig die op 1 januari onder een bepaald gesternte wordt geboren en de juiste bloedlijnen van families in adellijk Europa. Dat die bestaan uit zeer gefortuneerde dames en heren die er bovendien nog eens bijzonder apetijtelijk uitzien mag geen verbazing wekken.

Conclusie: onderhoudend, voor kunstliefhebbers van de renaissance bijzonder interessant en soms nogal Amerikaans. Film? Toch eens een van die andere boeken op de kop tikken ;)

Geen opmerkingen: