Hilary Mantel - Wolf Hall

Opmerkelijk: het verhaal speelt zich helemaal niet af in of rond Wolf Hall. Die residentie van de familie Seymour vormt onderwerp van het slot van boek. Na 660 pagina's komt er een afspraak om 5 dagen in Wolf Hall te vertoeven. Einde boek.

Dit boek gaat over het leven en functioneren van Thomas Cromwell, vertrouweling en kanselier van Thomas Wolsey, kardinaal, aartsbisschop van York en kanselier en daardoor vertrouweling van koning Henry VIII. Het boek sluit naadloos aan bij de serie De Tudors die enkel jaren op de Nederlandse televisie is uitgezonden en die ik met interesse heb gevolgd. Sommige scenes kwamen bij het lezen van dit boek weer helder terug.
Het levensverhaal van Thomas Cromwell is interessant leesvoer. De schrijfstijl van Mantel is prima en die combinatie maakt het boek bijzonder lezenswaardig. Mijn interesse in geschiedenis en de aansluiting bij de tv serie deden de rest. Ik heb deze dikke pil in korte tijd uitgelezen. Het kostte geen moeite om telkens de draad weer op te pakken. De vakantie bood een uitgelezen mogelijkheid om dit werk te verslinden.
Cromwell is een fascinerende figuur die van lage komaf door handig opereren, inspelend op situaties en kansen grijpend opklom tot de belangrijkste persoon in 16de eeuws Engeland. Zoals nu wel wordt beweerd dat de ambtenaren op ministeries hun ministers regelmatig de baas zijn omdat zij vele jaren werkzaam zijn op een departement en daarmee beter het klappen van de zweep kennen dan de ministers die soms maar enkele jaren hun ambt uitvoeren en in feite voorbijgangers zijn. Thomas Cromwell was eigenlijk de hoogste ambtenaar van het land en manoevreerde zichzelf in die positie door een fijn spel van belangenverstrengeling en goede keuzes op de juiste momenten. Hij leende de machtigen geld, kende daarmee hun kwetsbaarheid, maar loste tegelijkertijd hun geldproblemen op en dat maakte hem ook populair. Zijn kunde op het gebied van de rechtsgeleerdheid, zijn fenomenale netwerk en zijn vermogen om de juiste dingen te zeggen op een manier die de ander bijna altijd aansprak of tenminste liet denken dat hij zelf op het idee was gekomen, maakte hem tot een machtig man.

Het boek beschrijft de periode vanaf de onrust in het huwelijk van Henry VII met Catharina van Aragon, zijn eerste vrouw, tot de winter van 1534 wanneer Anne Boleyn, de tweede vrouw van Henry VIII, hoopt op een nieuwe zwangerschap na de geboorte van dochter Elizabeth en een miskraam.

Zoals ik al zei leest het boek als een trein. Ik had er wel moeite mee dat Thomas Cromwell als de “hij” persoon in het boek staat. Dat was wennen bij het lezen. Welke “hij” zei nou precies wat? Je bent gewend om vanuit de ik te lezen en dan is elke hij die eigenlijk een ik moet zijn lastig te onderscheiden van een hij die ook daadwerkelijk een hij is. Maar goed, dat wetende kost het wat meer moeite en oplettendheid om de woorden van Cromwell te identificeren als die van hem in gesprekken die hij met anderen voert. Een stijlkeuze die, kortom, goed te rechtvaardigen valt.

Ik raad het van harte aan, dit boek. De opvolger Bring up the bodies verscheen eerder dit jaar en die hoop ik binnenkort op de kop te tikken.