maandag 22 juli 2013

John Ajvide Lindqvist - Wolfskinderen

Een nieuwe schrijver voor mij, afkomstig uit Zweden. L. had het boek, een thriller, al gelezen en was er toch wel enthousiast over. Ik twijfel nog een beetje.

Het is een op zich geloofwaardig verhaal over een klein meisje dat in een bos is achtergelaten, door een minder succesvolle muzikant wordt gevonden en bij het openen van de ogen een perfecte toon laat horen. Deze muzikant heeft een absoluut gehoor en hij wordt onmiddellijk geobsedeerd door dat geluid. Hij neemt het meisje mee naar huis en besluit dat hij en zijn vrouw het kind houden. De beide echtelieden hebben een behoorlijk verstoorde relatie door een gebeurtenis uit het verleden. Ze hebben ook een oudere zoon, Jerry, die ook een zonderling is.

De opvoeding van het meisje verloopt niet vlekkeloos, mede doordat ze haar verborgen moeten houden voor de buitenwereld. Jerry ontdekt het meisje op een gegeven moment en gaat het contact met haar aan. Dat wordt uiteindelijk een van de meeste normale contacten die het meisje heeft.

In dit boek gebeuren enkele gruwelijke dingen. De weg naar die gruwelijke dingen, daar heb ik een beetje moeite mee. Ik zeg niet dat het ongeloofwaardig is, maar het is wel extreem. Van de andere kant beschrijft het boek op een heel mooie wijze de worsteling van puberende meisjes. Het dichten, de dramatiek, de eenzaamheid, de fysieke veranderingen, de sexuele ontwikkeling etc. De rol van Jerry is hierbij van betekenis hoewel zijn persoon in het boek eigenlijk geen rol van betekenis meer speelt en ook meer gaat hinderen dan een functionele rol vervullen.

Al met al heb ik het boek met plezier gelezen, ook gelachen om wat er gebeurt, en me verbaasd over de ontwikkeling van het verhaal. Het is zonder meer goed geschreven, dus lees en oordeel zelf!

Geen opmerkingen: