Het moet niet gekker worden...
De band Jethro Tull heeft een bloem/plant naar zich vernoemd gekregen!!
Coreopsis 'Jethro Tull'
Coreopsis 'Jethro Tull' is een mutant van Coreopsis hybr. 'Zamfir'. Deze werd gewonnen door Richard Saul uit Atlanta (Georgia) USA en in 2005 benaamd. De groeiwijze is kruipend en het langwerpige blad is groen van kleur. Bloeit van mei - oktober met aparte, gele, dubbele fluitvormige bloemen. 'Jethro Tull' is kwekersrechtelijk beschermd en wordt in 2007 door CNB te Lisse (NL) in de handel gebracht.
(deze beschrijving komt van www.planetarium.nl)
De fluitvormige bloemen doen het natuurlijk.
Voor specificaties zie:
http://www.cnb.nl/greenteam/newplants/cultivars/np345.htm
Ik mag geen foto "gebruiken" van die website, dus moet een link de oplossing brengen.
Dat wordt investeren in het najaar van 2007 als deze plant in Nederland leverbaar wordt. Dan kan ik alvast nadenken over een andere indeling van onze tuin.
zondag 24 december 2006
woensdag 20 december 2006
De radio
Zaterdagavond 23 december, na negenen, kom ik op de radio. Het programma heet Déja Vu en wordt gepresenteerd door Ruud Hermans, van vroeger, van de Tumbleweeds. Zijn broer Hans heeft nog gehonkbald met mijn broer Ben bij HSC Tilburg. We hebben het nu wel over eind jaren 60!
In dit onderdeel van het programma (dat 3 uur duurt) komt een luisteraar aan het woord die in het kort wat mag vertellen over zijn of haar platencollectie. Een nummer uit die collectie wordt vervolgens gedraaid. Daarna geeft de luisteraar de volgende kandidaat op.
Het mag geen verbazing wekken dat ik een nummer van Jethro Tull ga kiezen. Wel eentje die nooit gedraaid wordt op de radio: Crazed institution of the stars. Het komt van de lp Too old to rock and roll, too young to die uit 1976. Dat jaar zag ik Tull voor het eerst. Het is een prachtig nummer over de gekte van het sterrendom. Ik hoop dat ik na mijn radio-optreden met beide benen op de grond blijf staan.
Mijn zwager Ton heeft mij gekozen en ik zal mijn goede vriend Peter Hamers als volgende kandidaat kiezen. Die heeft vele malen meer platen en cd's dan ik en heeft ook vele malen meer verstand van muziek dan ik! Het is dan ook zijn vak.
Deze kans om Jethro Tull onder de aandacht te brengen maakt van 2006 nog meer een Tull-jaar dan ik eerder al schreef. Gelukkig begint 2007 bijna... wie weet wat me dan allemaal te wachten staat.
update: 24-12-2006
Link naar de uitzending op internet. Mijn bijdrage begint op 1 uur 8 minuten.
http://cgi.omroep.nl/cgi-bin/streams?/radio2/kro/dejavu/20061223-20.wma
In dit onderdeel van het programma (dat 3 uur duurt) komt een luisteraar aan het woord die in het kort wat mag vertellen over zijn of haar platencollectie. Een nummer uit die collectie wordt vervolgens gedraaid. Daarna geeft de luisteraar de volgende kandidaat op.
Het mag geen verbazing wekken dat ik een nummer van Jethro Tull ga kiezen. Wel eentje die nooit gedraaid wordt op de radio: Crazed institution of the stars. Het komt van de lp Too old to rock and roll, too young to die uit 1976. Dat jaar zag ik Tull voor het eerst. Het is een prachtig nummer over de gekte van het sterrendom. Ik hoop dat ik na mijn radio-optreden met beide benen op de grond blijf staan.
Mijn zwager Ton heeft mij gekozen en ik zal mijn goede vriend Peter Hamers als volgende kandidaat kiezen. Die heeft vele malen meer platen en cd's dan ik en heeft ook vele malen meer verstand van muziek dan ik! Het is dan ook zijn vak.
Deze kans om Jethro Tull onder de aandacht te brengen maakt van 2006 nog meer een Tull-jaar dan ik eerder al schreef. Gelukkig begint 2007 bijna... wie weet wat me dan allemaal te wachten staat.
update: 24-12-2006
Link naar de uitzending op internet. Mijn bijdrage begint op 1 uur 8 minuten.
http://cgi.omroep.nl/cgi-bin/streams?/radio2/kro/dejavu/20061223-20.wma
woensdag 6 december 2006
Geschiedenis is altijd belangrijk
Wat losse gedachten.
Er zijn mensen die zeggen dat geschiedenis hun niet interesseert. Dat is eigenlijk heel erg merkwaardig.
We zijn onze eigen geschiedenis. Iedereen is het produkt van zijn of haar eigen verleden (en het verleden van anderen), of we dat nou leuk vinden of niet. Je niet interesseren voor jezelf is geen goede houding en verwoest je toekomst.
Hoe ouder je bent des te meer geschiedenis je hebt.
Vaak raken mensen ook meer geïnteresseerd in geschiedenis naarmate ze ouder worden. Dat is eigenlijk wel logisch, dingen uit je verleden verdwijnen, worden gesloopt, auto's raken uit de mode, de muziek waar je van houdt is niet meer in. Genoeg redenen om terug te gaan denken.
Geschiedenis, herinneringen delen, belevenissen samen beleven, positieve en negatieve, zorgen voor saamhorigheid, verbondenheid, binding. Dat zijn de elementen die van een mensen familie of vrienden maken en van een land een natie.
Het ontkennen van geschiedenis, desinteresse voor geschiedenis en het degraderen van geschiedenis tot een vak dat wel wat minder uren kan hebben, is een gevaar voor onze samenleving, voor elke samenleving. Er is genoeg om trots op te mogen zijn. Iedereen heeft recht op zijn of haar eigen geschiedenis.
Er zijn mensen die zeggen dat geschiedenis hun niet interesseert. Dat is eigenlijk heel erg merkwaardig.
We zijn onze eigen geschiedenis. Iedereen is het produkt van zijn of haar eigen verleden (en het verleden van anderen), of we dat nou leuk vinden of niet. Je niet interesseren voor jezelf is geen goede houding en verwoest je toekomst.
Hoe ouder je bent des te meer geschiedenis je hebt.
Vaak raken mensen ook meer geïnteresseerd in geschiedenis naarmate ze ouder worden. Dat is eigenlijk wel logisch, dingen uit je verleden verdwijnen, worden gesloopt, auto's raken uit de mode, de muziek waar je van houdt is niet meer in. Genoeg redenen om terug te gaan denken.
Geschiedenis, herinneringen delen, belevenissen samen beleven, positieve en negatieve, zorgen voor saamhorigheid, verbondenheid, binding. Dat zijn de elementen die van een mensen familie of vrienden maken en van een land een natie.
Het ontkennen van geschiedenis, desinteresse voor geschiedenis en het degraderen van geschiedenis tot een vak dat wel wat minder uren kan hebben, is een gevaar voor onze samenleving, voor elke samenleving. Er is genoeg om trots op te mogen zijn. Iedereen heeft recht op zijn of haar eigen geschiedenis.
zondag 26 november 2006
Tull in Tilburg - review
23 and 24 november 2006 013 Tilburg
I attended both shows, and the friday show was better than the thursday show. On both days the first half was almost briljant. Great tight playing, good songs (although I don't have written down the songs I will try to write them down later on) and a great Ann Marie Calhoun on violin.
And her legs went on forever I might add.
On thursday I sat on the 5th row. But the stage was a bit high, so I missed some of Martin's handwork on the guitar!
The second part of the show started out great! Salamander with ukelele and violin, later some bass. Unfortunately Ian had some trouble with the lyrics. On thursday he said after the song, "this will sound great tomorrow" and he was right. I guess he looked up the lyrics... :-) They also played it much tighter and it is a bright shining pearl in the great and beautiful necklace of Tull live songs.
After that he actually played a celebration for all the good Americans! There you go! It was America from the Westside story.
On the first night the hardcore Tull songs My God and Aqualung were poorly performed, with My God being the worst live performance ever as far as I am concerned. He didn't get along with the flute effect footpeddles he was soo busy with that, that his fluteplaying was very poor and he actually didn't get to some very high notes. And unfortunately on friday it was no better.
On thursday a great part of the second set was messy and untight, on friday just My God stayed below ETL (Excellent Tull Level).
Aqualung (the acoustic version) was much better and made a great impression on some of the people I was attending the show with. But he missed some lyrics here now... repeated a verse twice... and the funny thing is, when he notices it, his face tells you all! (OOOPPPPSSS)
I think they have put a lot of attention on the first half of the show in their rehearsels and thought too lightly about the Tull classics. Some of which really sound different with only an acoustic guitar in the band!
A warning, Martin Barre, yes, the great guitarplayer, only plays on his acoustic guitar! No screaming guitarsolo's, whistling overtones, just plain old decent virtuosity from Martin. My tip, watch him as he is playing. By watching his hands and fingers you can hear his beautiful riffs and musical lines in the music. And we all know what a great guitarplayer he is! But, being the modest man he is (my wife even called him autistic...HUH?), he stays at the back of the stage most of the time, has an occasional encounter with Ann Marie (well who wouldn't like that at his age! or any age for that matter...), and plays his beautiful riffs.
There was actually a review in today's local paper and the man who wrote it, obviously not a Tull fanatic since he misspelled Jack-A-Lynn as Jacqueline, had nothing but praise for Ian and the boys. By the way: he never mentioned his singing... guess he didn't know how it was in the old days.
I spoke about ten people at the end of the show and they were all impressed. My friend, with whom I visited my first Jethro Tull show ever back in 1976, and who thought it would be nice to go and see them again after 30 years, was impressed by the level of performance.
Turned to tears on the first night first set, suffered through the first night second set, really enjoyed the second night first set and was relieved after the second night second set. My boys did a great job, and I hope that they pick my home town Tilburg again as the starting point of the next tour. I will gladly accept the lesser moments any time!
My personal highlight?
I met Ian during my lunchwalk on friday, we rubbed elbows and he called me a brave man for attending two shows.
Ok, so 2006 will go into my memory as the best Tull year ever.
For the record:
The band:
Ian Anderson
Martin Barre
James Duncan
David Goodier
John O'Hara
Ann Marie Calhoun
The songs performed (I think I have them all, but not in the right order)
Living in the Past (first on thursday, third on friday)
Up the pool (on friday, on thursday they played an instrumental song for/from? a turkish flautist)
Life is a long song (first on friday)
Skating away on the thin ice
some bluegrass song (featuring Anna Marie, Martin and John)
Grimelli's lament
Runtie (a song by Ann Marie, with band)
Thick as a brick
Spanish tears (featuring Martin and Ann Marie)
Fat man (sorry, clinical obese person)
Dun Ringill
Moz'Art
King Henry's Madrigal
Bourree (closing piece of the first set)
Salamander (opening piece of the second set)
America (from the westside story)
Jack-A-Lynn
My God (very very very sloppy performed)
Aqualung (first night not too well played, second night very tight and impressive)
Budapest
Locomotive Breath (the encore song and a truly great finale!)
NO BALLOONS (they were not missed)
I attended both shows, and the friday show was better than the thursday show. On both days the first half was almost briljant. Great tight playing, good songs (although I don't have written down the songs I will try to write them down later on) and a great Ann Marie Calhoun on violin.
And her legs went on forever I might add.
On thursday I sat on the 5th row. But the stage was a bit high, so I missed some of Martin's handwork on the guitar!
The second part of the show started out great! Salamander with ukelele and violin, later some bass. Unfortunately Ian had some trouble with the lyrics. On thursday he said after the song, "this will sound great tomorrow" and he was right. I guess he looked up the lyrics... :-) They also played it much tighter and it is a bright shining pearl in the great and beautiful necklace of Tull live songs.
After that he actually played a celebration for all the good Americans! There you go! It was America from the Westside story.
On the first night the hardcore Tull songs My God and Aqualung were poorly performed, with My God being the worst live performance ever as far as I am concerned. He didn't get along with the flute effect footpeddles he was soo busy with that, that his fluteplaying was very poor and he actually didn't get to some very high notes. And unfortunately on friday it was no better.
On thursday a great part of the second set was messy and untight, on friday just My God stayed below ETL (Excellent Tull Level).
Aqualung (the acoustic version) was much better and made a great impression on some of the people I was attending the show with. But he missed some lyrics here now... repeated a verse twice... and the funny thing is, when he notices it, his face tells you all! (OOOPPPPSSS)
I think they have put a lot of attention on the first half of the show in their rehearsels and thought too lightly about the Tull classics. Some of which really sound different with only an acoustic guitar in the band!
A warning, Martin Barre, yes, the great guitarplayer, only plays on his acoustic guitar! No screaming guitarsolo's, whistling overtones, just plain old decent virtuosity from Martin. My tip, watch him as he is playing. By watching his hands and fingers you can hear his beautiful riffs and musical lines in the music. And we all know what a great guitarplayer he is! But, being the modest man he is (my wife even called him autistic...HUH?), he stays at the back of the stage most of the time, has an occasional encounter with Ann Marie (well who wouldn't like that at his age! or any age for that matter...), and plays his beautiful riffs.
There was actually a review in today's local paper and the man who wrote it, obviously not a Tull fanatic since he misspelled Jack-A-Lynn as Jacqueline, had nothing but praise for Ian and the boys. By the way: he never mentioned his singing... guess he didn't know how it was in the old days.
I spoke about ten people at the end of the show and they were all impressed. My friend, with whom I visited my first Jethro Tull show ever back in 1976, and who thought it would be nice to go and see them again after 30 years, was impressed by the level of performance.
Turned to tears on the first night first set, suffered through the first night second set, really enjoyed the second night first set and was relieved after the second night second set. My boys did a great job, and I hope that they pick my home town Tilburg again as the starting point of the next tour. I will gladly accept the lesser moments any time!
My personal highlight?
I met Ian during my lunchwalk on friday, we rubbed elbows and he called me a brave man for attending two shows.
Ok, so 2006 will go into my memory as the best Tull year ever.
For the record:
The band:
Ian Anderson
Martin Barre
James Duncan
David Goodier
John O'Hara
Ann Marie Calhoun
The songs performed (I think I have them all, but not in the right order)
Living in the Past (first on thursday, third on friday)
Up the pool (on friday, on thursday they played an instrumental song for/from? a turkish flautist)
Life is a long song (first on friday)
Skating away on the thin ice
some bluegrass song (featuring Anna Marie, Martin and John)
Grimelli's lament
Runtie (a song by Ann Marie, with band)
Thick as a brick
Spanish tears (featuring Martin and Ann Marie)
Fat man (sorry, clinical obese person)
Dun Ringill
Moz'Art
King Henry's Madrigal
Bourree (closing piece of the first set)
Salamander (opening piece of the second set)
America (from the westside story)
Jack-A-Lynn
My God (very very very sloppy performed)
Aqualung (first night not too well played, second night very tight and impressive)
Budapest
Locomotive Breath (the encore song and a truly great finale!)
NO BALLOONS (they were not missed)
zaterdag 18 november 2006
Ik ben mijn eigen grootvader?
Via een nieuwsgroep kwam ik in het bezit van onderstaande Nederlandse vertaling van een oorspronkelijk engelstalig lied dat een zeer gecompliceerde familieverhouding beschrijft. De vertaling is van de hand van Max Tailleur
Ik zou graag weten of er van dit lied ook een nederlandstalige versie is. Liefst natuurlijk in digitale vorm.
Ik ben mijn eigen grootpapa
Twaalf jaar geleden was ik amper twintig jaar
en toen trouwde ik een weduwe met geld en goudblond haar.
Ze had een grote dochter ook, juist twintig jaren oud;
mijn vader werd verliefd op haar en heeft dat kind getrouwd.
Mijn vader werd mijn schoonzoon toen en bracht mij in het nauw.
En mijn dochter werd mijn moeder dus, want zij was vaders vrouw.
Om 't moeilijker te maken, kreeg ik na een huw'lijksjaar
met bijstand van mijn vrouwtjelief een zoon van d' ooievaar.
Toen werd mijn eigen zoontje dus een stiefbroer van m'n pa
en dat was hij van m'n stiefkind ook, heus, 't klopt, denk maar eens na.
Maar hij werd niet mijn oom alleen, maar ook mijn stiefbroer nog
en ook van mijn vrouws dochtertje, dat was mijn stiefma toch.
Na twee jaar kreeg mijn vaders vrouw een jongen blozend schoon;
dus mijn stiefbroer werd mijn kleinkind toen, hij was mijn vaders zoon.
Mijn vrouw is stiefma's moeder, daardoor had ik toen heel gauw
een grootmoeder gekregen en dat was mijn eigen vrouw.
Dus als mijn vrouw mijn grootma is, ben ik als kleinkind groot.
Ja, maar elke keer, dat 'k daar aan denk, dan word ik idioot.
Want nu ben ik een gek geval, denk maar eens rustig na:
als ega van mijn grootmoe ben'k mijn eigen grootpapa.
refrein:
Ik ben mijn eigen grootpapa, m'n eigen grootpapa!
'k Loop er niet mee te koop, maar ik zit in de knoop.
Ik heb links naar de originele engelstalige versie gevonden.
http://www.onlyinternet.net/preceptor/rm118/grandpa.htm (audio - met een iets afwijkende tekst erbij)
Er is ook een recentere versie met bijpassend filmpje:
http://www.metacafe.com/watch/54702/im_my_own_grandpa/
Ik zou graag weten of er van dit lied ook een nederlandstalige versie is. Liefst natuurlijk in digitale vorm.
Ik ben mijn eigen grootpapa
Twaalf jaar geleden was ik amper twintig jaar
en toen trouwde ik een weduwe met geld en goudblond haar.
Ze had een grote dochter ook, juist twintig jaren oud;
mijn vader werd verliefd op haar en heeft dat kind getrouwd.
Mijn vader werd mijn schoonzoon toen en bracht mij in het nauw.
En mijn dochter werd mijn moeder dus, want zij was vaders vrouw.
Om 't moeilijker te maken, kreeg ik na een huw'lijksjaar
met bijstand van mijn vrouwtjelief een zoon van d' ooievaar.
Toen werd mijn eigen zoontje dus een stiefbroer van m'n pa
en dat was hij van m'n stiefkind ook, heus, 't klopt, denk maar eens na.
Maar hij werd niet mijn oom alleen, maar ook mijn stiefbroer nog
en ook van mijn vrouws dochtertje, dat was mijn stiefma toch.
Na twee jaar kreeg mijn vaders vrouw een jongen blozend schoon;
dus mijn stiefbroer werd mijn kleinkind toen, hij was mijn vaders zoon.
Mijn vrouw is stiefma's moeder, daardoor had ik toen heel gauw
een grootmoeder gekregen en dat was mijn eigen vrouw.
Dus als mijn vrouw mijn grootma is, ben ik als kleinkind groot.
Ja, maar elke keer, dat 'k daar aan denk, dan word ik idioot.
Want nu ben ik een gek geval, denk maar eens rustig na:
als ega van mijn grootmoe ben'k mijn eigen grootpapa.
refrein:
Ik ben mijn eigen grootpapa, m'n eigen grootpapa!
'k Loop er niet mee te koop, maar ik zit in de knoop.
Ik heb links naar de originele engelstalige versie gevonden.
http://www.onlyinternet.net/preceptor/rm118/grandpa.htm (audio - met een iets afwijkende tekst erbij)
Er is ook een recentere versie met bijpassend filmpje:
http://www.metacafe.com/watch/54702/im_my_own_grandpa/
dinsdag 14 november 2006
Online Conferentie Nederland 2006
Op 7 en 8 november jongstleden vond de 11de Online Conferentie Nederland plaats in de RAI in Amsterdam.
Ik heb beide dagen bezocht. De nadruk van de sessies die ik bezocht heb lag op kennisnetwerken. Kan de techniek hier een rol bij spelen? Hoe stimuleer je medewerkers om hun ideeën te delen, zonder de angst dat iemand ze inpikt of neersabelt. Hoe laat je dergelijke ideeën groeien/rijpen binnen een groep mensen. Hoe realiseer je ideeën en motiveer je daardoor je medewerkers? Hoe laat je medewerkers de (goede) ideeën van een ander gebruiken?
Voor mij gaat de vraag nog verder, want de organisatie waar ik werk is misschien wel te klein om daarbinnen te blijven met een dergelijk concept. Kun je ook buitenstaanders betrekken bij het genereren en doordenken van ideeën zonder telkens fysiek overleg te hebben?
Ideeën komen op de gekste momenten en plaatsen boven borrelen en eigenlijk zou je die z.s.m. en zo "puur" mogelijk in de week moeten leggen.
Ik heb enkele interessante sprekers gezien over dit onderwerp met ieder weer hun eigen invalshoek.
Aanraders: Martijn Aslander (www.martijnaslander.nl) en Aad Kamsteeg (www.diderottrack.nl). De bijdrage van Paul Iske over de praktijk van wat ik hierboven heb beschreven bij de ABN-AMRO was ook inspirerend.
Het is voor mij wel onduidelijk gebleven of ik dit binnen mijn organisatie van de grond ga krijgen.
Ik heb beide dagen bezocht. De nadruk van de sessies die ik bezocht heb lag op kennisnetwerken. Kan de techniek hier een rol bij spelen? Hoe stimuleer je medewerkers om hun ideeën te delen, zonder de angst dat iemand ze inpikt of neersabelt. Hoe laat je dergelijke ideeën groeien/rijpen binnen een groep mensen. Hoe realiseer je ideeën en motiveer je daardoor je medewerkers? Hoe laat je medewerkers de (goede) ideeën van een ander gebruiken?
Voor mij gaat de vraag nog verder, want de organisatie waar ik werk is misschien wel te klein om daarbinnen te blijven met een dergelijk concept. Kun je ook buitenstaanders betrekken bij het genereren en doordenken van ideeën zonder telkens fysiek overleg te hebben?
Ideeën komen op de gekste momenten en plaatsen boven borrelen en eigenlijk zou je die z.s.m. en zo "puur" mogelijk in de week moeten leggen.
Ik heb enkele interessante sprekers gezien over dit onderwerp met ieder weer hun eigen invalshoek.
Aanraders: Martijn Aslander (www.martijnaslander.nl) en Aad Kamsteeg (www.diderottrack.nl). De bijdrage van Paul Iske over de praktijk van wat ik hierboven heb beschreven bij de ABN-AMRO was ook inspirerend.
Het is voor mij wel onduidelijk gebleven of ik dit binnen mijn organisatie van de grond ga krijgen.
vrijdag 27 oktober 2006
Uitgebreid zoeken
Zoeken op internet. Een hele klus om de juiste informatie boven het toetsenbord te krijgen.
Zoekmachines in websites bieden vaak de mogelijkheid tot "uitgebreid zoeken". Een merkwaardige naam eigenlijk: Uitgebreid zoeken.
Wat je namelijk wilt als je voor uitgebreid zoeken kiest, is minder resultaten vinden en vooral zoveel mogelijk relevante resultaten. Dus beperk je je zoekvraag. Eigenlijk is de zoekmogelijkheid die op websites in eerste instantie geboden wordt het "uitgebreid zoeken". Alle andere mogelijkheden bestaan feitelijk uit beperkter en dus gerichter zoeken.
Ik pleit er dan ook voor om de term uitgebreid zoeken te vervangen door "gerichter zoeken".
Zoekmachines in websites bieden vaak de mogelijkheid tot "uitgebreid zoeken". Een merkwaardige naam eigenlijk: Uitgebreid zoeken.
Wat je namelijk wilt als je voor uitgebreid zoeken kiest, is minder resultaten vinden en vooral zoveel mogelijk relevante resultaten. Dus beperk je je zoekvraag. Eigenlijk is de zoekmogelijkheid die op websites in eerste instantie geboden wordt het "uitgebreid zoeken". Alle andere mogelijkheden bestaan feitelijk uit beperkter en dus gerichter zoeken.
Ik pleit er dan ook voor om de term uitgebreid zoeken te vervangen door "gerichter zoeken".
woensdag 25 oktober 2006
Jethro Tull in Tilburg!!
Mijn muzikale helden komen optreden in mijn geboortestad... Can life get any better?!?
En dat 30 jaar nadat ik ze voor het eerst zag optreden in Ahoy in Rotterdam. Het was eerst een eenmalig acoustisch concert in 013 op 24 november. Nadat die show in 2 dagen was uitverkocht is er nog een optreden voorgeplakt. Dat kon ik natuurlijk niet over mijn kant laten gaan! Dus nog maar een kaartje gekocht. De eerste dag ga ik dus "alleen". De tweede dag met oud gezelschap.
Als eerst gaat mijn goede vriend Joost mee, die er 30 jaar geleden ook bij was. Hij wilde er wel weer eens bij zijn. Daarnaast is ook Lian, mijn echtgenote, mijn trouwe begeleidster sinds een jaartje of 20. Mijn zwagers Ton en Nino, die enkele jaren ook naar optredens van Jethro Tull mee zijn gegaan, en hun vrouwen, gaan ook mee.
Ik kijk er verlangend naar uit!
Dit ben ik vele jaren geleden in mijn Beastie T-shirt!
En dat 30 jaar nadat ik ze voor het eerst zag optreden in Ahoy in Rotterdam. Het was eerst een eenmalig acoustisch concert in 013 op 24 november. Nadat die show in 2 dagen was uitverkocht is er nog een optreden voorgeplakt. Dat kon ik natuurlijk niet over mijn kant laten gaan! Dus nog maar een kaartje gekocht. De eerste dag ga ik dus "alleen". De tweede dag met oud gezelschap.
Als eerst gaat mijn goede vriend Joost mee, die er 30 jaar geleden ook bij was. Hij wilde er wel weer eens bij zijn. Daarnaast is ook Lian, mijn echtgenote, mijn trouwe begeleidster sinds een jaartje of 20. Mijn zwagers Ton en Nino, die enkele jaren ook naar optredens van Jethro Tull mee zijn gegaan, en hun vrouwen, gaan ook mee.
Ik kijk er verlangend naar uit!
Dit ben ik vele jaren geleden in mijn Beastie T-shirt!
donderdag 23 maart 2006
Ian Anderson and orchestra AND Lucia Micarelli
Afgelopen december was het eindelijk zover. Ian Anderson trad weer eens op in Nederland. Ik heb over dat concert (want dat was het echt!) een recensie geschreven voor een mailinglist van Jethro Tullfans waar ik al enkele jaren lid van ben. Het is in mijn beste steenkolenengels, maar dat houdt het wel oorspronkelijk. Als ik het zou vertalen, ga ik toch weer verbeteringen aanbrengen. Dus hierbij integraal, met fouten en al, mijn belevenissen van die avond.
Fellow Tullians, read and weep!
Last tuesday my wife and I (and some 2000 other fans) went to the Heineken Music Hall to watch Ian Anderson and his orchestral band, and orchestra AND Lucia Micarelli! It wasn't announced that she would be part of the concert. Of course I was thrilled when I heard her being announced since the stories and pictures from the American tour of Jethro Tull. A barefooted young goddess playing some awesome violin. I went there with no particular idea of what I could expect. Of course there was Ian Anderson playing Tull songs with an orchestra. I saw the DVD of a similar concert a few times and thought I was prepared. Far from it. It turned out to be an evening to remember forever. It is hard for me to find the words to describe the emotions that got a grip on me during the concert. Especially since English is not my native tongue. It was so different to what I "thought" it would be, and me not having a clear picture beforehand makes that sentence even weirder than it is already. So it was not what I did not expect... huh? Never mind.
Ian and the band started of with Eurology followed by Living in the Past. Then the orchestra joined on stage. Forst song with orchestra, Life is a long song. Hearing that song with the orginal string arrangements was a thrilling experience. And since there were no very high notes even the singing sounded acceptable. After that Grimmelli's Lament. That was the song that woke me up somehow. This is not Jethro Tull playing. Somehow that image had planted itselfs in my head. It will an evening of Jethro Tull with an orchestra. Nope. Wrong. This are songs of a magnificent composer, some of which are finally performed as they should have in the first place. Awakening from that dream Ian announced Lucia. BIG SUPRISE! I was very curious about her input an stage dynamics. And I must admit that some of you have painted a good portrait of that! FIRE ON STAGE. Does she love to play the violin and is she eager to get the energy through to the audience!! It was the Love theme from the Godfather that she played first.
This concert was making some strange turns now! Semi classical. Followed by an excerpt of a violin concerto of Sibelius. Totally classical! Lucia called that piece Aurora. Great stuff... Then to make a U turn, Wond'ring aloud. Totally Ian. Then Moz'art, a congestion of Mozart themes and tunes. Imagine... A stunning violin player, a great flute player... a symphony orchestra en some boys playing electrical instruments. And that force plays together like rock. But no rock played... This set ended with Cheap Day Return, Mother Goose (with hobo, bassoon and violin), God Rest Ye Merry Gentlemen, and finally, to my surprise, a very large excerpt from Thick as a Brick.
Long time ago when I last heard those tunes and lyrics again. I have to admit that Ian had better not sing all of that... his voice cannot catch the right rythm that belongs to those lyrics any more. Pity but true. Then a break. A break? Yes a break! Cannot remember ever in the 30 years of Tull concerts to have had a real break... But I am starting to forget things! Bars opened, the smokers rushed out for their kicks, and we lamented some wondering what we were witnessing that evening. Ploughing back through the curtains of smoke in the corridors we returned for the second set. This turned out to be a more "rock"-set. Started off with In A Black Box followd by the beautiful She's Like A Swallow. Very touching song, performed brilliantly by violin and flute. Top of the bill. Great basslines from the bass and chello players in the orchestra.
Lucia , Tull and orchestra playing Cashmir somewhere in the US.
Then the beautiful new arrangements of Aqualung. Followed by Cashmir. Let me tell you folks, that sounds even better with an orchestra! That rocked! My God, Bouree, Budapest and the encore with Locomotive Breath ended a great evening. I am still trying to grasp what I experienced that evening even though it has been some nights ago. Maybe I am still somewhat in shock. Locomotive Breath with an orchestra playing the theme powerfully... Impressive. Budapest sounded better than ever, Bouree.. well.. shouldn't that be always played with an orchestra? My God... always a weak spot for that song. What can I say more!?!?! I am a lucky bastard to have attendend one of three concerts played in Europe. That's for sure. Lucia was totally in place this evening. Great energy, playing lika e mad woman, good interaction with Ian. No sign of disrespect from him, nothing like some of you reflected upon in some e-mails about Ian being a pompous, selfindulgent assole of a human being. He was happy, played some of his greatest songs Weren't there any downsides? Of course. Ian singing... not that it was bad all the time, but some songs he should leave without him straining himself. The flute... was it a technical flaw? The really high notes sounded like crap... cracked... not good. Fortunately those weren't played too much. Ian shatters... too sexist some of the time for a concert like this in my opinion.. and maybe he should take a jokewriter... some of the jokes go back a looooooooong time! (Even though I still smile about them.. it's part of the act... No balloons... NO BALLOONS????? Definitive proof that this was not Jethro Tull playing... No downside here. I can do without the balloons. I have my piece :-).
The audience?? A big, big compliment. Sitting, listening, you could actually hear a pin drop on the quiet parts of the concert. No jerks at all, besides the people that come late at every occasion.. And what happens too me every time again: it is over when I am just getting the feeling I wanna be there forever... Hope you enjoyed this somewhat lengthy review! Oh and finally I would love to hear Martin play again over here! (just in case he reads along)
Luud
Fellow Tullians, read and weep!
Last tuesday my wife and I (and some 2000 other fans) went to the Heineken Music Hall to watch Ian Anderson and his orchestral band, and orchestra AND Lucia Micarelli! It wasn't announced that she would be part of the concert. Of course I was thrilled when I heard her being announced since the stories and pictures from the American tour of Jethro Tull. A barefooted young goddess playing some awesome violin. I went there with no particular idea of what I could expect. Of course there was Ian Anderson playing Tull songs with an orchestra. I saw the DVD of a similar concert a few times and thought I was prepared. Far from it. It turned out to be an evening to remember forever. It is hard for me to find the words to describe the emotions that got a grip on me during the concert. Especially since English is not my native tongue. It was so different to what I "thought" it would be, and me not having a clear picture beforehand makes that sentence even weirder than it is already. So it was not what I did not expect... huh? Never mind.
Ian and the band started of with Eurology followed by Living in the Past. Then the orchestra joined on stage. Forst song with orchestra, Life is a long song. Hearing that song with the orginal string arrangements was a thrilling experience. And since there were no very high notes even the singing sounded acceptable. After that Grimmelli's Lament. That was the song that woke me up somehow. This is not Jethro Tull playing. Somehow that image had planted itselfs in my head. It will an evening of Jethro Tull with an orchestra. Nope. Wrong. This are songs of a magnificent composer, some of which are finally performed as they should have in the first place. Awakening from that dream Ian announced Lucia. BIG SUPRISE! I was very curious about her input an stage dynamics. And I must admit that some of you have painted a good portrait of that! FIRE ON STAGE. Does she love to play the violin and is she eager to get the energy through to the audience!! It was the Love theme from the Godfather that she played first.
This concert was making some strange turns now! Semi classical. Followed by an excerpt of a violin concerto of Sibelius. Totally classical! Lucia called that piece Aurora. Great stuff... Then to make a U turn, Wond'ring aloud. Totally Ian. Then Moz'art, a congestion of Mozart themes and tunes. Imagine... A stunning violin player, a great flute player... a symphony orchestra en some boys playing electrical instruments. And that force plays together like rock. But no rock played... This set ended with Cheap Day Return, Mother Goose (with hobo, bassoon and violin), God Rest Ye Merry Gentlemen, and finally, to my surprise, a very large excerpt from Thick as a Brick.
Long time ago when I last heard those tunes and lyrics again. I have to admit that Ian had better not sing all of that... his voice cannot catch the right rythm that belongs to those lyrics any more. Pity but true. Then a break. A break? Yes a break! Cannot remember ever in the 30 years of Tull concerts to have had a real break... But I am starting to forget things! Bars opened, the smokers rushed out for their kicks, and we lamented some wondering what we were witnessing that evening. Ploughing back through the curtains of smoke in the corridors we returned for the second set. This turned out to be a more "rock"-set. Started off with In A Black Box followd by the beautiful She's Like A Swallow. Very touching song, performed brilliantly by violin and flute. Top of the bill. Great basslines from the bass and chello players in the orchestra.
Lucia , Tull and orchestra playing Cashmir somewhere in the US.
Then the beautiful new arrangements of Aqualung. Followed by Cashmir. Let me tell you folks, that sounds even better with an orchestra! That rocked! My God, Bouree, Budapest and the encore with Locomotive Breath ended a great evening. I am still trying to grasp what I experienced that evening even though it has been some nights ago. Maybe I am still somewhat in shock. Locomotive Breath with an orchestra playing the theme powerfully... Impressive. Budapest sounded better than ever, Bouree.. well.. shouldn't that be always played with an orchestra? My God... always a weak spot for that song. What can I say more!?!?! I am a lucky bastard to have attendend one of three concerts played in Europe. That's for sure. Lucia was totally in place this evening. Great energy, playing lika e mad woman, good interaction with Ian. No sign of disrespect from him, nothing like some of you reflected upon in some e-mails about Ian being a pompous, selfindulgent assole of a human being. He was happy, played some of his greatest songs Weren't there any downsides? Of course. Ian singing... not that it was bad all the time, but some songs he should leave without him straining himself. The flute... was it a technical flaw? The really high notes sounded like crap... cracked... not good. Fortunately those weren't played too much. Ian shatters... too sexist some of the time for a concert like this in my opinion.. and maybe he should take a jokewriter... some of the jokes go back a looooooooong time! (Even though I still smile about them.. it's part of the act... No balloons... NO BALLOONS????? Definitive proof that this was not Jethro Tull playing... No downside here. I can do without the balloons. I have my piece :-).
The audience?? A big, big compliment. Sitting, listening, you could actually hear a pin drop on the quiet parts of the concert. No jerks at all, besides the people that come late at every occasion.. And what happens too me every time again: it is over when I am just getting the feeling I wanna be there forever... Hope you enjoyed this somewhat lengthy review! Oh and finally I would love to hear Martin play again over here! (just in case he reads along)
Luud
De drie B's: de Bronnen bij mensen Binnen Brengen
Inmiddels is het al weer bijna april in 2006.
Dit log is ver op de achtergond geraakt, zo ver dat ik zelfs even moest zoeken om er bij te komen... Tragisch eigenijk.
Maar nu is er weer wat inspiratie. De reden? Een nieuwe website! Bij het Regionaal Archief Tilburg zijn we een nieuw tijdperk binnengegaan. Ik ben ervan overtuigd dat het de toekomst is, ook al zijn we tot op heden de enige in archievenland die deze weg bewandelen. We zijn voor een belangrijk deel van onze werkzaamheden overgestapt op webbased werken. Realtime and all the time online. We beheren onze archieven nog fysiek in een depot maar de hele administratie is digitaal en, voorzover relevant, staat die ter beschikking van de geïnteresseerde onderzoeker.
De inventarissen, de beschrijving van de stukken die in een archief aanwezig zijn, kunnen nu ook eenvoudig woren aangepast en beschikbaar komen voor de bezoeker. De inventarissen zijn opgemaakt in MS Word en kunnen gedownload worden, bewaard en geprint naar believen.
Hetzelfde geldt voor de nadere toegangen. Dat zijn ook MS Word bestanden die een hele specifieke en vaak ook gedetailleerde beschrijving geven van een enkel archiefstuk.
We maken beschrijvingen van beeldmateriaal (foto's, kaarten e.d.) op dezelfde manier. De database en de foto's staan online en zogauw een foto een beschrijving heeft gekregen kan een bezoeker meteen van die nieuwe informatie profiteren. Bovendien kan iedereen nieuwe informatie toevoegen of correcties vermelden, bij diezelfde foto of kaart. En ook dat kan iedereen weer lezen.
Diezelfde methode gebruiken we nu ook bij het maken van indexen op persoonsnamen op registers van de burgerlijke stand (vanaf 1811) en de doop-, trouw- en begraafboeken (voor 1811). Straks gaan we er ook de indexen op schepenbankarchieven, notariële archieven en andere bestanden produceren.
Dat produceren gebeurt voor het allergrootste deel door vrijwilligers. Zij kunnen thuis, of bij het Regionaal Archief Tilburg, achter een computer gaan zitten en via het beeldscherm de akte in digitale vorm bekijken en de relevante gegevens in de database invoeren. Daarna staan die nieuwe gegevens onmiddelijk ter beschikking van bezoekers aan deze genealogische database.
Voor de vrijwilligers is dat heel dankbaar want hun werk staat meteen online, ze zien wat ze gedaan hebben.
Voor het Regionaal Archief Tilburg is dat ook belangrijk. Die instelling beheert namelijk archieven voor 12 gemeenten, van Drimmelen tot Hilvarenbeek. Het is van belang dat er vrijwilligers uit zoveel mogelijk gemeenten hun kennnis, die vaak heel plaatsgebonden is, kunnen toevoegen aan de database en daarmee aan de website.
In dit uitgestrekte gebied zijn veel mensen geïnteresseerd in geschiedenis en in hun stamboom. Het onderzoeken van de eigen stamboom, je eigen roots, is al jaren een hobby die vele mensen met enthousiasme beleven. Het internet heeft een heleboel bronnen dichterbij gebracht door het aanbieden van indexen of databases waarin je naar voorouders kunt zoeken. Het Regionaal Archief Tilburg, in navolging van de collega's van het Regionaal Archief West-Brabant, is een grote stap verder gegaan door ook de bron in digitale vorm bij de mensen thuis te brengen. Alle nadelen van een index, namelijk dat niet alle informatie uit de akte was opgenomen, zijn nu overwonnen. Het hele grote voordeel is dat je nu de akte betrekkelijk eenvoudig kunt downloaden en gebruiken voor je eigen website, je publicatie of voor je genealogische software.
Het overzetten van werkprocessen naar een omgeving waardoor de informatie bijna onmiddelijk beschikbaar komt voor de bezoekers is een ware revolutie. Het maakt de producenten direct verantwoordelijk voor de presentatie en het gebruik van de door hen verzorgde informatie door de bezoekers van de website en in het Onderzoekerscentrum.
Uiteindelijk is de bezoeker spekkoper met een systeem dat de meest actuele informatie én bronnen bij hem of haar thuisbrengt.
Dit log is ver op de achtergond geraakt, zo ver dat ik zelfs even moest zoeken om er bij te komen... Tragisch eigenijk.
Maar nu is er weer wat inspiratie. De reden? Een nieuwe website! Bij het Regionaal Archief Tilburg zijn we een nieuw tijdperk binnengegaan. Ik ben ervan overtuigd dat het de toekomst is, ook al zijn we tot op heden de enige in archievenland die deze weg bewandelen. We zijn voor een belangrijk deel van onze werkzaamheden overgestapt op webbased werken. Realtime and all the time online. We beheren onze archieven nog fysiek in een depot maar de hele administratie is digitaal en, voorzover relevant, staat die ter beschikking van de geïnteresseerde onderzoeker.
De inventarissen, de beschrijving van de stukken die in een archief aanwezig zijn, kunnen nu ook eenvoudig woren aangepast en beschikbaar komen voor de bezoeker. De inventarissen zijn opgemaakt in MS Word en kunnen gedownload worden, bewaard en geprint naar believen.
Hetzelfde geldt voor de nadere toegangen. Dat zijn ook MS Word bestanden die een hele specifieke en vaak ook gedetailleerde beschrijving geven van een enkel archiefstuk.
We maken beschrijvingen van beeldmateriaal (foto's, kaarten e.d.) op dezelfde manier. De database en de foto's staan online en zogauw een foto een beschrijving heeft gekregen kan een bezoeker meteen van die nieuwe informatie profiteren. Bovendien kan iedereen nieuwe informatie toevoegen of correcties vermelden, bij diezelfde foto of kaart. En ook dat kan iedereen weer lezen.
Diezelfde methode gebruiken we nu ook bij het maken van indexen op persoonsnamen op registers van de burgerlijke stand (vanaf 1811) en de doop-, trouw- en begraafboeken (voor 1811). Straks gaan we er ook de indexen op schepenbankarchieven, notariële archieven en andere bestanden produceren.
Dat produceren gebeurt voor het allergrootste deel door vrijwilligers. Zij kunnen thuis, of bij het Regionaal Archief Tilburg, achter een computer gaan zitten en via het beeldscherm de akte in digitale vorm bekijken en de relevante gegevens in de database invoeren. Daarna staan die nieuwe gegevens onmiddelijk ter beschikking van bezoekers aan deze genealogische database.
Voor de vrijwilligers is dat heel dankbaar want hun werk staat meteen online, ze zien wat ze gedaan hebben.
Voor het Regionaal Archief Tilburg is dat ook belangrijk. Die instelling beheert namelijk archieven voor 12 gemeenten, van Drimmelen tot Hilvarenbeek. Het is van belang dat er vrijwilligers uit zoveel mogelijk gemeenten hun kennnis, die vaak heel plaatsgebonden is, kunnen toevoegen aan de database en daarmee aan de website.
In dit uitgestrekte gebied zijn veel mensen geïnteresseerd in geschiedenis en in hun stamboom. Het onderzoeken van de eigen stamboom, je eigen roots, is al jaren een hobby die vele mensen met enthousiasme beleven. Het internet heeft een heleboel bronnen dichterbij gebracht door het aanbieden van indexen of databases waarin je naar voorouders kunt zoeken. Het Regionaal Archief Tilburg, in navolging van de collega's van het Regionaal Archief West-Brabant, is een grote stap verder gegaan door ook de bron in digitale vorm bij de mensen thuis te brengen. Alle nadelen van een index, namelijk dat niet alle informatie uit de akte was opgenomen, zijn nu overwonnen. Het hele grote voordeel is dat je nu de akte betrekkelijk eenvoudig kunt downloaden en gebruiken voor je eigen website, je publicatie of voor je genealogische software.
Het overzetten van werkprocessen naar een omgeving waardoor de informatie bijna onmiddelijk beschikbaar komt voor de bezoekers is een ware revolutie. Het maakt de producenten direct verantwoordelijk voor de presentatie en het gebruik van de door hen verzorgde informatie door de bezoekers van de website en in het Onderzoekerscentrum.
Uiteindelijk is de bezoeker spekkoper met een systeem dat de meest actuele informatie én bronnen bij hem of haar thuisbrengt.
Abonneren op:
Posts (Atom)