Afgelopen weekend zaten we gevijven in een mooi huis in de Achterhoek in Gaanderen. Het weer was uitzonderlijk hoewel we meestal wel mooi actieweer hebben. Deze keer was uitzonderlijk omdat het echt warm was en de blote basten tevoorschijn kwamen.
Vrijdagmiddag begon het spektakel met de rit naar Gaanderen. Eerst even boodschappen doen bij de plaatselijke Super de Boer. De inwendige mens wil tenslotte ook wat hebben en we hebben honger. Het huis was prachtig. Aan de achterkant werd nog druk gebouwd aan een groepsverblijf, maar het huis was prima in orde. Met uitzondering van de slaapplaatsen dan: een stapelbed, een twijfelaar en een slaapbank. De laatste was in trek omdat je daar alleen lag. De overige slaapplaatsen waren in één kamer.
Goed, dat soort van problemen hebben we vaker opgelost, dus ook deze keer was de verdeling snel duidelijk. Je kunt nu eenmaal wel blijven zeuren.
Vrijdagavond is traditioneel een praatavond, zeker bij gebrek aan een televisie die het doet. Altijd goed om weer eens even van gedachten te wisselen. Het thema was nog niet helemaal duidelijk van dit weekend, maar kreeg op zaterdag definitief gestalte: de onbeantwoorde vragen. Alleen leuk voor insiders.
Op zaterdag was een fietstocht gepland. Op naar Gaanderen dus, nadat het ontbijt was geregeld en Joost (oh schande) de Volkskrant was vergeten mee te nemen. De traditionele zaterdagcrypto-oplossen, standaard bij deze weekenden, kwam zo in gevaar. Hij moest op de fiets terug.
Na het ontbijt de fietstocht. Fietsen gehuurd bij de plaatselijke fietsenmaker en en route. Het was heerlijk weer, praktisch windstil en zonnig. Ideaal voor een flinke tocht. Onder leiding van Peter gingen we het onbekende tegemoet. Dat zou eindigen in Varsseveld, de plaats van Guus Hiddink en Robert Gesink.
Daar streken we neer op een terras, dwongen de serveerster van dienst om de parasol neer te laten en genoten van een overheerlijke cappuccino met appeltaart en slagroom. Dat was meteen de lunch. Al keuvelend brachten we daar een uurtje door en gingen toen terug. Mijn zitvlak was helaas overgevoelig waardoor ik een lastige terugtocht had, maar wel tot een goed einde gebracht. Ik heb onmiddellijk mijn fiets ingeleverd bij de fietsenmaker, want ik was niet van plan om op zondag nog een keer op pad te gaan met de tweewieler.
Even op een terras afgekoeld, boodschappen gedaan voor het diner en toen kwamen de kaarten te voorschijn. Het traditionele Koningen, dat we nauwelijks nog in de praktijk beoefenen, eindigde in de bekende gefrustreerde blikken van de deelnemers. Het gemekker is niet van de lucht en dat is eigenlijk ook het enige dat leuk is aan het spel: elkaar met de grond gelijk maken, of iemand prijzen tot grote ontsteltenis van de overige deelnemers die het daar uitsluitend hartgrondig mee oneens zijn. Mooi staaltje haantjesgedrag.
Voetbal kijken (de eigenaar had een nieuwe satellietverbinding gelegd) sloot de avond zo goed als af. De fietstocht zat in de benen en het warme weer deed de rest. Een mindere nachtrust voor iedereen zorgde er voor dat we rond half 1 in bed lagen te ronken.
Zondag zou er een tocht ondernomen worden naar Doetinchem, maar dat kwam er niet van. De zon scheen zo lekker dat we in de stoelen zijn blijven hangen en het tweede thema van dit weekend bespraken: Wat is de charme van ouder worden? Een vraagstuk waar met name Pieter onder te lijden heeft. Ondanks vele hele goede en diepgravende suggesties kwam hij niet los van zijn eigen denkbeelden. Dat is de verstarring blijkbaar die het ouder worden met zich meebrengt.
Een hele middag gesprekken voeren die alle niveau's behaalden die maar denkbaar zijn: van laag bij de grond tot in de filosofische abstractie. Dat hoort ook bij een dergelijk weekend. We slagen er nog steeds in om daar telkens weer een heleboel in te brengen en uit te halen. Leuk!
Een afsluitende maaltijd op een terras in Arnhem besloot deze editie. Pieter en Peter pakten de trein naar huis en ik bracht Joost en Berry naar huis. Tegen half negen opende ik de deur van mijn huis.
Voldoening en een verlangen naar de volgend editie die al gepland staat: het weekend van 24 september 2010. Dit jubileumjaar hebben we tot een goed einde gebracht.
Minpunt: de crypto is niet opgelost. Drie woorden waar we niet verder kwamen dan fantatsiewoorden. Wie heeft de oplossing?
Er staan nog drie filmpjes op Youtube:
Zaterdagochtendgesprek
Fietsen van Gaanderen naar Varsseveld
Jubileumtoast
Foto's op Flickr
1 opmerking:
Kai leuk
PD
Een reactie posten