Die wet luidt namelijk: "Work expands to fill the time available for its completion."
Van nature zijn mensen (medewerkers) er niet toe geneigd om iets sneller af te werken als een deadline eenmaal vaststaat. Je laat je leiden door de einddatum. Of iets nou sneller of efficiënter kan, dat is niet relevant.
Ik ben er zelf ook erg goed in: wachten met het voorbereiden van een presentatie tot uitstel echt niet meer kan. Als een vergadering voor anderhalf uur staat ingepland. duurt die zelden korter.
Kortom: een goede, realistische en strakke tijdsplanning maken levert domweg tijd op!
Dat is overigens geen wereldnieuws. De goede man publiceerde deze wet al in 1958, mijn geboortejaar. Daar had ik dus al mijn hele leven mijn voordeel mee kunnen doen!
Het is een open deur, we weten allemaal dat een goede en strakke planning het beste werkt en het meeste oplevert. Volgens mij is dat in (semi-)overheidsland ook bekend, maar toepassen... Misschien een goed idee om met de bezuinigingen die voor de deur staan toch maar eens kritisch te kijken naar deze wet.
Overigens zei Parkinson in dit verband nog meer zinnige dingen:
- Een manager wil, in plaats van meer rivalen, meer ondergeschikten.
- Een manager creëert werk (ze houden elkaar bezig).
En daarmee ontstaat de ideale voedingsbodem voor meer bureaucratie. De doodsteek voor efficiency. Tijd om de bakens te verzetten.
2 opmerkingen:
Grappig (is niet het goede woord) in dit verband is wel de test die gedaan wordt als je 'verdacht' wordt van Alzheimer (zie je dat is namelijk afschuwelijk!!). De geriater vraagt je dan een klok te tekenen die op 5 voor 11 staat.. en dat kun je dus niet meer. Tijd is geld... maar dan allang niet meer.
@Mirjam
Dat moet inderdaad heel confronterend zijn als je daar naar zit te kijken.
Het is dan ook eerder 5 voor 12 dan 5 voor 11 denk ik zo.
Een reactie posten