
Dat is een titel die de wereld beloofd, maar er niet bij vertelt dat de winst die je boekt door een
Netvibes of
iGoogle pagina aan te maken, meer dan verloren gaat doordat je een overvloed aan feeds gaat toevoegen met de foutieve veronderstelling dat iemand anders die gaat lezen. O vervloekte dag van 24 uur!
Maar goed, dat geweeklaag ligt nu achter me, ik ben het kwijt.
RSS: vriend en vijand.Ik ben al een hele tijd geleden begonnen met
RSS feeds te volgen. In het begin deed ik dat met behulp van ik geloof
feedreader, een desktop-applicatie die stilletjes op de achtergrond draaide en oplichtte als er iets nieuws binnenkwam, rechtsonderaan mijn beeldbuisscherm.
Dat werkte prima, maar stoorde verschrikkelijk! Bovendien kon ik op mijn werk niet hetzelfde doen, had moeite om dat ding geïnstalleerd te krijgen en moest dan alle feeds die ik thuis bekeek opnieuw gaan toevoegen. Dat was niet feestelijk meer. Vooral als je wel eens wat toevoegde of wegdeed... handmatig synchroniseren is niet mijn kracht.
Ik weet niet meer wanneer ik
Netvibes ontdekte. Het was een openbaring. Ik heb ook nog geëxperimenteerd met Google reader, maar dat kon me niet bekoren. Netvibes is nu al weer enkele jaren mijn startpagina in de browser Firefox. Ondanks wat haperingen nu en dan, werkt het naar behoren.
De meeste feeds hebben betrekking op hobby/werk & werk/hobby. Maar het meest waardevol zijn de feeds van websites die mijn latente hobby's voeden met pareltjes die je anders zeker zou missen. Ik ben altijd geïnteresseerd in
oude botten, beesten, paalgaten en
andere verzande restanten. Onvoorstelbaar wat daarover te vinden is online. Ik heb me beperkt tot de websites van de
BBC en
NU wetenschap. De laatste alleen omdat de BBC niet de Nederlandse (archeologische) vondsten toont en die wil ik niet missen.
Als er op die feeds wat spectaculairs te lezen is, maakt mijn hart een sprongetje en stopt al het andere even.
Ik ben er van overtuigd dat iedereen dergelijke pareltjes zal vinden, want iedereen heeft hobby's of interessevelden die vanuit websites gevoed kunnen worden.
In aansluiting op de
blogpost van Ton heb ik vandaag ook moeten constateren dat door de RSS-overvloed en de tijd die dat kost, ik nauwelijks nog websites bezoek of ouderwets surfend door het leven ga. Tenzij iemand me via Twitter of (jawel) RSS op een website wijst. Vanmiddag moesten we in het kader van het project omtrent de nieuwe website drie websites laten zien die goed waren, of goede elementen bevatten. Ik kon niets noemen, behalve wat "oude" voorbeelden. Ik surf niet meer en ben in grote mate afhankelijk geworden van RSS en Twitter.
Goede wake-up call wat mij betreft. Tijd om weer tijd vrij te maken om te ontdekken. De digitale wereld is zo groot en zo boeiend, dat het zonde zou zijn me daarvan af te sluiten of de kwaliteiten van anderen afhankelijk te zijn.
Zowaar een minpunt van RSS gevonden dus! :-)