Voor het eerst in vele jaren heb ik afgelopen zaterdag gekeken naar de 54ste editie van deze oude vorm van Idols. De beide halve finales heb ik gemist, hoewel ik de Toppers nog net zag optreden op donderdag en niet teleurgesteld ben in de jurering. Laat ik het daarbij houden.
Een avondje muziek is nooit weg. Het songfestival is toch wat anders. Het meeste is zwaar overproduced, hangt van choreografie aan elkaar en is weinig origineel. Onderhoudend voor een keer, dat wel. Het decor vond ik fenomenaal mooi. Aan graphics geen gebrek en in de meeste gevallen sloot het prachtig aan op het lied. Zelfs de vloer deed mee zodat ook de beelden op hoogte prachtig waren.
Het viel me op dat de nummers die ik inschat als commercieel helemaal goed, in dit geval Duitsland en Denemarken, er helemaal niet aan te pas kwamen in de einduitslag. Persoonlijk vond ik Moldaviƫ heel leuk, lekker oosters en folky.
De winnaar is, denk ik, een heel goed songfestivalnummer en het feit dat bijna heel Europa dat aangaf in de puntenverdeling toont dat ook aan. Terechte winnaar.
Nummer twee (IJsland) vond ik niet zo bijzonder, en nummer drie Azerbeidzjan was ook niet mijn keus. Turkije was vierde en aangezien het een Belgische Turkse was (uit Mol), deden onze zuiderburen dus wel goed mee! :-)
Meest verrassende nummer: Estland. Prachtig klassiek nummer, mooi van sfeer en prima uitgevoerd. Verbazingwekkend dat het de 6de plaats kreeg in de einduitslag. Gezongen in de eigen taal, dat vind ik ook een pluspunt.
Die mag dan ook in deze blogpost figureren. In HD wel te verstaan!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten