Afgelopen zondag was het weer zover: de jaarlijkse bedevaart naar Onze Lieve Vrouw van Den Bosch. Meimaand mariamaand. Dat zijn van die uitdrukkingen die kreeg ik met de paplepel ingegoten. De voettocht naar de St. Jan in Den Bosch waar het bewuste Mariabeeld staat is al een heel tijd oud.
De naam Maria is afkomstig van het Romeinse Maia, en daar is de maand mei naar genoemd.
In Tilburg hebben we de Hasseltse kapel, ook gewijd aan Maria, waar in mei veel Tilburgers naar toe gaan.
De bedevaart naar 's-Hertogenbosch is van een andere orde dan lopen of fietsen naar de Hasseltse kapel. Ik heb de voettocht naar Den Bosch in mijn tienerjaren ook een keer volbracht, zo'n beetje direct uit de kroeg met een aantal medekroeglopers waarvan er eentje overtuigd communist was. Om maar aan te geven dat sommige tradities niets met geloof te maken hebben, maar ook met samen onderweg zijn.
Ik denk ook dat voor onze voorouders ter bedevaart gaan (Handel, Kevelaer e.d.) een manier was om zonder ouderlijk toezicht weg te zijn met mensen van beiderlei kunne. Het was niet alleen een diepgewortelde religieuze traditie, ook andere drijfveren speelden een rol. :-)
Hoe dan ook, drie jaar geleden zijn we begonnen om op een zondag in mei te gaan wandelen naar Den Bosch. Omdat dit het derde achtereenvolgende jaar is, mogen we spreken van een traditie volgens Joost, die ook meeliep. We lopen met ons vieren en door de gesprekken die vanzelf los komen gaat de tijd erg snel voorbij, sneller dan de kilometers die we afleggen.
Deze keer zijn we vertrokken vanuit Oisterwijk en dat bleek toch een (veel) langere route te zijn dan vanuit Udenhout. We hebben zo'n 23 kilometer gelopen.
Aan het eind wacht ons steeds weer de ononvertroffen Bossch bol (de enige echt van bakker De Groot) die we met smaak verorberen op het terras van Silva Ducis aan de Parade in Den Bosch, schuin tegen over de St. Jan.
Nadat we daar weer op adem zijn gekomen en onze voeten enige rust hebben gegund, gingen we even naar de kathedraal om een kaarsje op te steken bij het Mariabeeld. Vervolgens liepen we richting station om de bus terug naar Oisterwijk te pakken.
Daar zijn we nog op het terras van Café Koosje gaan zitten en hebben onze late lunch gegeten in een heerlijk zonnetje. Voldaan en tevreden gingen we daarna naar huis om snel schoenen en sokken uit trekken en de schade op te nemen van de wandeling.
Dat valt reuze mee en de herinnering aan weer een mooie dag vergoed alle pijntjes. Die gaan weer over.
Volgend jaar gaan we weer, dat staat vast.
Meer foto's: op Flickr
Meer video's: op Youtube
3 opmerkingen:
Zondag zijn wij bij de Hasseltse kappel geweest, stroopsoldaatjes en kaneelstokken halen, net als vroeger met mijn oma. Wat was het druk! Oma ging in mei naar de Sint Jan, op de fiets.
We hebben het weer gered, soms dacht ik waar ben ik aan begonnen, maar het weer, het gezelschap en de overwinning maken veel goed. Joost en Petra, dank voor de gezellige dag!
@Jantiene
Dat doe ik te weinig, lekker snoep kopen aan het kraampje! Jummie!
Er waren ook weer veel fietsers, zoals elk jaar. Misschien over een paar jaar, als ik opa ben :-)
@Lian
Hear hear!
Een reactie posten