Christian was zo aardig om mij dit boek te lenen nadat ik op een blogpost over Kees Torn op zijn weblog had gereageerd.
Ik vind lezen wat anders dan luisteren en kijken. Dat was ook de ervaring met dit boek. Veel van de gedichten / versjes die in het boek staan verdienen mogelijk meer aandacht dan ik ze gegeven heb. Er zitten taalkunstjes in die ik misschien niet helemaal heb doorgrond.
De bladzijden staan vol met gedachten die herkenbaar zijn, die ik zelf ook heb gehad, maar nooit op papier heb vastgelegd of doorgedacht. Een vreemd soort humor, maar evenveel tragiek spreekt uit de woorden die hij achter elkaar zet.
Prettig lezen voor het slapen gaan.
Er is een gedicht dat mij bijzonder raakt.
Ik weet wel dat ik een fervent tegenstander ben van schrijven in boeken. Ook niet met potlood. Vastleggen van gedachten of overpeinzingen kan zinvol zijn in de context waar ze zijn opgekomen, maar je schrijft niet in een boek. Dan moet je bij herlezing maar gewoon hetzelfde denken en als je dat niet doet, dan zal het wel niet zo belangrijk of enerverend zijn geweest als je eerder dacht.
In dit gedicht wordt een kant van schrijven in boeken getoond die nooit bij mij is opgekomen. En in de laatste regel wordt dat net zo makkelijk weer ontkracht en wint mijn eigen overtuiging weer aan kracht.
Vorm je eigen gedachten!
Streepjescode
Omdat je sinds de scheiding min of meer werd doodgezwegen
En de familie al mijn vragen steeds ontweek
Heb ik wat jou betreft zowat geen informatie losgekregen
Behalve dat ik sprekend op mijn vader leek
Maar toen ik jou wou leren kennen, werkte niemand tegen
En dat ik veel van jouw gedachten deelde, bleek
Ik had een geestverwant ontdekt dus kwam het uiterst ongelegen
Dat jij werd weggeteerd door kanker en bezweek
En alles wat je naliet, was een stapel oude boeken
En daarmee zit ik nu al jaren opgescheept
Ik sla er af en toe een open om er sporen in te zoeken
Soms is het een zin door jou met potlood onderstreept
Het is toch niet ondenkbaar dat ik via die methode
Alsnog iets over wie je was te weten kom
Je hebt per ongeluk een zelfportret geschetst in streepjescode
Al staat bij wat je onderstreepte nooit waarom
Had wat je las voor jou een zekere bekoring
Was het een tekst die iets teweegbracht in je geest
Was het om aan te halen bij een overhoring
Of zou het boek eerst van een ander zijn geweest?
2 opmerkingen:
Ik ben trouwens blij dat mensen nu via een ander z'n blog tenminste te weten komen dat ik best nog wel eens iets van een boek lees. ;-)
Mooie post, Luud.
Dank je Christian!
En graag gedaan :)
Een reactie posten