Herman Koch – Red ons Maria Montanelli

Wat heb ik gelachen om dit boek. Niet om elke pagina, maar wel genoeg om er een vrolijk gevoel aan over te houden. Niet dat het nou zo'n vrolijk verhaal is. Maar er is wel veel herkenbaar. De tijd dat hij op de middelbare school zat zal dicht bij mijn eigen middelbare schooltijd hebben gelegen. Hij beschrijft het puberjoch dat op een school zit op een geweldige manier. De manier van denken en redeneren, argumenteren en queruleren. Maria Montalenelli is een schoolhervormster die waarschijnlijk is gebaseerd op Maria Montessori. De middelbare school van de hoofdpersoon is van het type Montessori, waar geen punten worden gegeven en veel aan het kind wordt overgelaten. Maar vooral wordt er veel geouwehoerd. Bovendien woont de hoofdpersoon in een buurt met rijkelui die hij veracht en zijn thuissituatie is ook niet om over naar huis te schrijven. Uiteindelijk beschrijft het verhaal de dood van een zwakbegaafde medeleerling. Tragisch en Koch speelt ook in dit boek met de moraal. Mijn moraal en in het algemeen de moraal van de lezer. Is de hoofdpersoon nou sympathiek of juist niet? Het is een dun boekje en daarom moet je dit gewoon even tussendoor lezen. Daar krijg je geen spijt van.

Kees Torn - Inkijkexemplaar

Christian was zo aardig om mij dit boek te lenen nadat ik op een blogpost over Kees Torn op zijn weblog had gereageerd.

Ik vind lezen wat anders dan luisteren en kijken. Dat was ook de ervaring met dit boek. Veel van de gedichten / versjes die in het boek staan verdienen mogelijk meer aandacht dan ik ze gegeven heb. Er zitten taalkunstjes in die ik misschien niet helemaal heb doorgrond.
De bladzijden staan vol met gedachten die herkenbaar zijn, die ik zelf ook heb gehad, maar nooit op papier heb vastgelegd of doorgedacht. Een vreemd soort humor, maar evenveel tragiek spreekt uit de woorden die hij achter elkaar zet.

Prettig lezen voor het slapen gaan.

Er is een gedicht dat mij bijzonder raakt.
Ik weet wel dat ik een fervent tegenstander ben van schrijven in boeken. Ook niet met potlood. Vastleggen van gedachten of overpeinzingen kan zinvol zijn in de context waar ze zijn opgekomen, maar je schrijft niet in een boek. Dan moet je bij herlezing maar gewoon hetzelfde denken en als je dat niet doet, dan zal het wel niet zo belangrijk of enerverend zijn geweest als je eerder dacht.

In dit gedicht wordt een kant van schrijven in boeken getoond die nooit bij mij is opgekomen. En in de laatste regel wordt dat net zo makkelijk weer ontkracht en wint mijn eigen overtuiging weer aan kracht.
Vorm je eigen gedachten!

Streepjescode

Omdat je sinds de scheiding min of meer werd doodgezwegen
En de familie al mijn vragen steeds ontweek
Heb ik wat jou betreft zowat geen informatie losgekregen
Behalve dat ik sprekend op mijn vader leek

Maar toen ik jou wou leren kennen, werkte niemand tegen
En dat ik veel van jouw gedachten deelde, bleek
Ik had een geestverwant ontdekt dus kwam het uiterst ongelegen
Dat jij werd weggeteerd door kanker en bezweek

En alles wat je naliet, was een stapel oude boeken
En daarmee zit ik nu al jaren opgescheept
Ik sla er af en toe een open om er sporen in te zoeken
Soms is het een zin door jou met potlood onderstreept

Het is toch niet ondenkbaar dat ik via die methode
Alsnog iets over wie je was te weten kom
Je hebt per ongeluk een zelfportret geschetst in streepjescode
Al staat bij wat je onderstreepte nooit waarom

Had wat je las voor jou een zekere bekoring
Was het een tekst die iets teweegbracht in je geest
Was het om aan te halen bij een overhoring
Of zou het boek eerst van een ander zijn geweest?

John Cleese op z'n best - rule 26

Het is een idool van me. Een scheldende en fulminerende John Cleese is een genot. Dergelijke scènes zijn waarschijnlijk de meest vermakelijke en onderhoudende beelden die ooit in een film en op tv zijn verschenen. Hij lijkt bijna letterlijk te exploderen.

Maar hij is ook weergaloos in het uitleggen van iets volkomen onzinnigs. Wat moet ik ontzettend glimlachen om dit soort humor.

Archivists make it last longer

Op een vraag in een nieuwsgroep voor archivarissen en DIV-ers gaf een van de deelnemers een link naar een engelstalige website met slogans voor archieven, records managers (wat wij DIV-ers noemen) en een rubriek Archives and Records Management related humour waar de titel van dit stukje vandaan komt. Humor waar je het niet verwacht!

http://www.archimac.org/Profession/Slogans.spml

Ook een leuke: de slogan van de niet meer bestaande firma Varenkamp BV langs de A9: Wie wat bewaart, beleeft wat.

Overigens: kijk ook bij de cartoons want die zijn ook erg toepasselijk voor dit vakgebied en komisch natuurlijk...

http://www.archimac.org/Profession/Cartoons.spml