#19 Genealogie 2.0 #23ad

Ik begon met mijn stamboomonderzoek in de tijd dat ik werkeloos was, na mijn studie aan het Mollerinstituut. Als gediplomeerd leraar geschiedenis/aardrijkskunde was er niet zoveel werk en bovendien wachtte mij nog de dienstplicht. Ja, zo lang is dat al geleden!

Ik ging dienst weigeren en die procedure kostte wat tijd, vervolgens moest ik na mijn erkenning werk gaan zoeken: vervangende dienstplicht. Dat lukte bij de Universiteitsbibliotheek in Utrecht. Geweldige tijd gehad daar.
De tijd tussen het einde van mijn studie het begin van mijn arbeidzame leven, voornamelijk in 1986, ben ik dus begonnen met mijn familiegeschiedenis. Ik was toen een jonge genealoog. Mijn mede-genealogen waren over het algemeen een stukkie ouder.
Internet was nog een utopie en het eerste deel van mijn stamboom typte ik uit op een geleende elektrische typemachine. Wat een luxe! Met een autocorrectiefunctie. Het kon niet op. Ik heb mijn familiegeschiedenis in twee delen opgesplitst en verkocht onder familieleden. Er volgde een publicatie van de stamreeks in het Genealogisch Tijdschrift voor Oost-Brabant (GTOB)

De intrede en verspreiding van de beschikbaarheid van internet maakte het doen van onderzoek een stuk eenvoudiger. Maar tegen die tijd had ik mijn genealogische naspeuringen al ruimschoots beëindigd. Inmiddels gebruik ik genealogie als hulpwetenschap (dat is een rare formulering) bij mijn onderzoek naar de Udenhoutse geschiedenis. Daarbij maak ik dankbaar gebruik van wat het internet mij aan indexen en digitale zoekmogelijkheden biedt.
Ik ben van 1995 tot 2004 redactielid geweest van de Brabantse Leeuw, een goed genealogisch tijdschrift dat zich beperkte tot deze provincie. Maar genealogie kon me niet meer voldoende bekoren. Ik heb in de beginjaren nog wel mijn genealogie gepubliceerd in de Brabantse Leeuw.
De genealogie staat ook al sinds jaar en dag online. Dat levert me nog jaarlijks mails op van of verre familieleden die me dankbaar zijn voor de pagina's of andere onderzoekers die een De Brouwer in hun stamboom / kwartierstaat hebben staan en wat aanvullingen wensen. Fouten krijg ik natuurlijk ook door. :-)
(Stiekem ben ik nog steeds trots op mijn eigen bedachte en gemaakt flashanimatie van het mail-envelopje... Ik weet het: volkomen uit de tijd!)

De genealogische nieuwsgroepen, daar ben ik wel lid van geweest en van een enkele nog steeds. Eind jaren 90 heb ik me ook wel verdiept in de internationale wereld van de genealogie, vanwege mijn eigen overzeese familie, maar ook voor een artikel over een slaaf die in Tilburg werd geëmancipeerd door zijn eigenaren.
Ik ben overigens niet zo actief geweest in die nieuwsgroepen, maar zo hier en daar bood ik een helpende hand als medewerker van een archiefdienst.

Het stamboomforum, daar ben ik wel lid van, maar ik heb er nauwelijks gebruik van gemaakt. Het kwam allemaal een beetje te laat zoals ik al zei. Mijn interesse was intussen verschoven naar het "gewone" historische onderzoek en publiceren.

Hoewel al vroeg actief in nieuwsgroepen en fora moet ik bekennen dat ik een heleboel gemist heb. Mijn collega Marty blogde gisteren over zijn ervaringen op het stamboomforum en die kwam terug met kennis die ik er nooit gezocht en dus ook niet gevonden heb. Zo zie je maar dat de ontwikkelingen gewoon doorgaan en blijvend aandacht verdienen.

Voor archiefdiensten is het dan ook noodzaak dat ze zich op dit soort van fora en nieuwsgroepen begeven en de klanten leren kennen. Wat waarderen ze wel en wat niet, wat helpt ze verder. Je moet zijn waar je klanten komen. Grappig dat de 23 Archiefdingen mij opnieuw dit inzicht opleveren. Je bent nooit te oud om te leren.
Een (google)alert aanmaken alleen is niet voldoende. Je moet je laten horen en zien waar het er toe doet. Zelf wil je als klant/bezoeker ook serieus genomen worden en dat geldt dientengevolge ook voor onze eigen bezoekers.

Tot mijn verbazing (en waarom eigenlijk) las ik dat een krantenbericht van vorige week woensdag al een kleine discussie op het stamboomforum ontlokte.

Het gebruik van widgets, zoals op de website van het BHIC, moet veel wijder verspreid raken. Het zijn hele handige objecten die de bereikbaarheid van je eigen informatie groter maakt en in het andere geval je bezoeker helpt om antwoorden te vinden in de databases van anderen. Het aanbieden van widgets door archiefdiensten daar moet ook meer aandacht voor komen.