De biografie over het leven van de 60-jarige Van Maasakkers is een goed leesbaar boek. Zelf ben ik geen fan van de man, maar ik heb hem met name gezien tijdens zapmomenten op Omroep Brabant en dan nog vooral met het “Liedje van niks”. Ik vond het wel een leuk liedje.
Ik ken geen muziek van Van Maasakkers en toch ken ik hem. Misschien is dat wel typisch voor deze artiest. Brabants tegen wil en dank zou ik willen zeggen na het lezen van dit boek, en dus heel herkenbaar.
Wat bleef me nou boeien in het boek? Gerard is 60 jaar en daarmee 10 jaar ouder dan ik zelf ben. Desondanks was hij actief en gaat een belangrijk deel van het boek over de jaren zestig en zeventig en beschrijft hij zaken die zo herkenbaar zijn voor een katholieke jongen. De religieuze beleving, hoewel die bij hem sterker was dan bij mij, maar vooral ook de situatie thuis lijkt sterk op hoe ik die heb ervaren. Zijn beleving van de jaren zeventig, de opkomst van de folk, het niet kopen van consumptie-artikelen en zelfs enkele muzikanten die met hem gespeeld hebben, heb ik persoonlijk ook gekend, zij het voor een korte tijd. Zijn wereldje is herkenbaar voor iemand die in de jaren zeventig en deels nog tachtig in die kringen vertoefde. Dat schept een band, hoewel Gerard van Maasakkers mij als muzikant niet bijzonder boeit. Als mens trouwens ook niet bijzonder, maar desondanks blijft de herkenbaarheid van de tijd een soort van band.
Hij komt op mij over als iemand die oprecht is en blijft, een tikkeltje aan de serieuze kant, dat ligt mij dan weer een stuk minder. Zijn betrokkenheid bij wat hij schrijft en zingt, dat spreekt me ook aan. Ik houd van mensen die niet noodzakelijkerwijs voor het makkelijke succes kiezen, maar gewoon doorgaan op een ingeslagen weg, en met vallen en opstaan en de nodige zijpaden wel komen waar ze willen zijn.
De kritiek die op hem neerkomt door sommige van de mensen die voor het boek zijn geïnterviewd, die herken ik ook. En dat is gek want ik ken Gerard van Maasakkers helemaal niet! Maar het is wel erg braaf... Zo is hij dan mogelijk wel helemaal, maar misschien is dat dan ook iets waardoor ik niet tot zijn muziek wordt aangetrokken. Iets te vrijblijvend en dat ben ik dan weer niet... altijd :-)
Leuk boek om te lezen en ik ga nu zeker wel wat van zijn muziek beluisteren. Hij is sterk waar ik het niet ben: in emotie. En voor nieuwe dingen moet je open durven staan, ook al zijn ze eng.
2 opmerkingen:
Aan muziek van Van Maasakkers kan ik je wel helpen - z'n biografie lezen heb ik dan weer níet gedaan. Misschien toch eens doen, dan kan ik die gelijk in LibraryThing zetten, want dat wordt waarschijnlijk een struikelding voor me... ;-)
Wel boeiend hoe je je zo wel en zo niet in de wereld en de persoon van Van Maasakkers herkent.
Toevallig zijn er afgelopen zaterdag twee van zijn liedjes gedraaid... Cis Verdonk en Gaode mee (geloof ik). Jij hebt vast nog boeken genoeg gelezen ooit in een grijs verleden die je in Librarything kunt zetten!
Een reactie posten