Vakantie met de jongens 1977 - Scharendijke (2)

Vanwege de lengte heb ik dit verhaal in tweeën geknipt.

En er moesten banden gelapt worden! Onherroepelijk noodzakelijk als je met de mannen op stap bent. Hier staan Pieter (gebukt), Joost (met schaar) en Berry (coördinator) hun best te doen.

De Duitse Annegreet (Peter op vrijersvoeten) en de Franse Isabelle waren onze gezelschapsdames. Annegreet was echt een prachtig mooi meisje en trok altijd veel bekijks. We hebben wel genoten van de kartoffelsalat die ze een keer voor ons meebracht. Ze zit hier naast mij in onze tent.
Peter en ik zijn nog naar een orgelconcert geweest in Brouwershaven met de beide meiden en de ouders van Annegreet. In de vette bolide van de vader van Annegreet die een hele fout sjaaltje droeg boven in zijn overhemd.
Gelukkig hebben we de foto's nog van onze strakke jonge lijven! Dat is ondertussen ietsjes minder geworden :-) Van links naar rechts: ik zei de gek, Berry, Joost en Peter.
Uitgaan deden we in Renesse in De Ark en De Stulp. De laatste disco had een aquarium onder de dansvloer.

Nog een opmerkelijk feit op de terugreis: Peter die in de natuur een grote boodschap ging doen en dan met gras de restanten verwijderde. Een echt natuurmens!

Vakantie met de jongens 1977 - Scharendijke (1)

(Op de foto: Peter rechts, Pieter op de rug, Luud en achter Berry) 1977 - Scharendijke - eerste keer met vijven.
Op de fiets naar Zeeland. 's Morgens heel vroeg reden we door Tilburg op weg naar de Bredaseweg en het Piusplein overstekend kwamen we Pa Touwslager tegen die erg verrast was om ons op dat tijdstip tegen te komen. Pa Touwslager was de vader van Pe(t)er Touwslager (die we de Ketter noemden) die in ons team voetbalde. Pa Touwslager was regelmatig op het voetbalveld te vinden en hij kon misschien wel "leider" genoemd worden. Hoe dan ook, hij sprak ons aan met een term die we sindsdien niet meer vergeten zijn: Hé stelletje naachtuilen (in onvervalst Tilburgs). Hij dacht vast dat we de nacht hadden doorgetrokken... deze keer niet!
De fietsen lagen altijd te slingeren rond de tent. Logisch op een jongerencamping.
De fiets van Joost was van bedenkelijke kwaliteit en hij was bij Steenbergen door zijn as gegaan. Hij had dus een belangrijk deel van de tocht achterop gezeten bij anderen...
We kwamen 's middags aan op een camping in Burgh-Haamstede, zochten een plekkie en trokken het stadje in om chinees te eten. Onze spullen zouden later met de auto worden nagebracht door de vader van Joost. Toen die aankwam en wij de camping opliepen was onze plaats door anderen ingenomen. Dat hadden we niet slim gespeeld!
Op zoek naar een nieuwe camping. Zo kwamen we terecht in Scharendijke. Niet bepaald een droomplaats, maar het was zomer en druk. We waren blij met een stek. Bovendien maak je de gezelligheid voornamelijk zelf! Het strand was gelegen achter een dijk... niet bepaald een aantrekkelijke plek dus trokken we verder weg. We hadden de fietsen toch bij ons!

Vriendschap - de eerste vakantie (1977)

De eerste keer dat we met ons vijven op vakantie gingen. Op de fiets naar Zeeland. Renesse-Haamstede was ons doel. Voor dag en dauw stapten we op de fiets en reden de eerste meters door Tilburg, richting Breda. Op het Piusplein kwamen we de vader van één van onze teamgenoten tegen, Pa Touwslager, die ons bemoedigend toesprak en ons betitelde als "naachteulen". Een woord dat sindsdien niet meer uit ons vocabulaire is gegaan.

Berry en ik waren de "rapen". Een onduidelijk woord waar we tegen in gingen. De overige drie waren het er toch over eens. Nieuwelingen heten rapen. Daggut nie.

De fietstocht verliep verder voorspoedig. In mijn herinnering was het een mooie dag, zonnig, droog en nagenoeg windloos. Voor een fietstocht richting westen een bijzondere omstandigheid in dit land. We kwamen op de camping aan, zochten een plekkie en moesten wachten op de vader van Joost die met de auto de tent en andere spullen tegen het eind van de middag zou komen brengen. We hadden natuurlijk alleen het hoogst noodzakelijke bij ons op de fiets! We zijn toch niet gek...

We gingen het dorp in en kwamen aan het eind van de middag terug om te constateren dat onze plek was ingenomen door iemand anders. Jammer maar helaas!

Ondanks deze tegenslag lieten we ons niet uit het veld slaan. We gingen op zoek naar een nieuwe camping en vonden die in Scharendijke. Een stuk minder dan wat we wilden, maar we hebben er wel een prettige week gehad.

Het campingleven op deze jongerencamping was voor mij in ieder geval helemaal nieuw. Het bleek dat de tenten verstevigd werden door de bakken bier ervoor te stapelen. Eventueel kon daar dan een doek over gespannen worden zodat er meer schaduw was. 's Morgens vroeg werd er al vroeg van alles ingenomen, van jenever tot spiegeleieren. 's Nachts was het toch betrekkelijk rustig met uitzondering van struikelend volk en hier en daar braakgeluiden.
Wij hebben het redelijk netjes gehouden hoewel we toch een respectabele stapel hadden op het eind van de week.

Tijdens deze vakantie kwamen we een mooie Duitse meid tegen, Annegreet, en een Francaise wiens naam me nu even ontschoten is. Peter legde het aanmet de Duitse en de Francaise bleek in mij geïnteresseerd te zijn. Het leverde Peter en mij een fietstocht op naar de tent van de Duitse waar we een heerlijke Kartoffelsalat gegeten hebben.

Voor het overige lagen we aan het strand, deden wat aan sport (toepen), gingen naar de kroeg en hadden veel lol. Zelfs met enkele "laaitoepers". Met z'n vijven in de bungalowtent had nadelen, maar ik geloof dat we het allemaal redelijk overleefd hebben. We hebben het daarna niet meer gedaan, dat wel!