Ik weet nog dat ik mijn huidige avatar, de heilige Ludovicus, zag in een glas-in-lood raam. De foto is genomen in augustus 2007 tijdens een bezoek aan de St. Stephanuskerk in Hasselt. In december 2007 heb ik de avatar in gebruik hebben genomen. Ik was blij eindelijk een heel eigen en unieke avatar te hebben die ideaal was voor gebruik bij social media.
Inmiddels zijn we ruim zeven jaar verder en de afgelopen weken ben ik een nieuwe avatar op het spoor gekomen. Die past beter bij wat ik de komende jaren tot zwaartepunt van mijn activiteiten heb gebombardeerd: het schrijven van een boek over de middeleeuwse hoeven en het bijbehorende grondbezit in Udenhout. Dat onderzoek waar ik al sinds 2004 mee bezig ben, bestaat voor het allergrootste deel uit het transcriberen van oude teksten, het interpreteren van de inhoud van die teksten en wat weer leidt tot het schrijven van nieuwe teksten. Een schrijver lijkt me daar een ideale avatar voor. Daarmee blijf ik de verbinding leggen met het verleden, met het vak waar ik nog steeds van houd en met het overdragen van kennis over het geschreven verleden naar de toekomst toe. Mooie volzin. Mooi doel. Een archivaris waardig. Ook al werkt die bijna volledig digitaal.
Onderstaand plaatje zul je de komende jaren leren kennen als de avatar van Duul58.
Gerelateerde blogposts:
http://duul58.blogspot.nl/2008/09/hobby-en-verslaving.html
http://duul58.blogspot.nl/2011/12/einde-van-een-tijdperk-of-het-begin.html
3 opmerkingen:
Het zal even wennen zijn voor iedereen, maar ik vind het een mooie zet. En een mooie avatar ook.
@Christian
Het is voor mij ook wennen :) Acute digitale identiteitscrisis!
Een prachtige avatar Luud, en een geweldig onderwerp om over te schrijven (wie weet, kom ik je nog 'ns tegen in de Middeleeuwse Brabantse contreien;-)
Een reactie posten