Voordat de daadwerkelijke afspraak een feit werd gingen er een paar maanden overheen. Het werd over de zomer heengetild. De agenda's van 7 mensen op een datum leeg krijgen bleek een probleem. Uiteindelijk lukte het. Het weer werkte aan alle kanten mee om er een geslaagde avond van te maken. De barbeque die op het programma stond kreeg er extra smaak door. We zaten in een soort vakantiehuis van Joost op Stille Wille bij Spoordonk, heerlijk buiten. Er was maar een nadeel: er moest hout gehakt worden. Die verantwoordelijke taak nam ik op me. Wat splinters rijker heb ik uiteindelijk zoveel hout gehakt dat ze voorlopig nog wel kunnen stoken.
Ik kende van het gezelschap maar één iemand. Anderen kenden er 3 of 4, waarvan sommige pas enkele weken overigens. Het kennismaken verliep soepel en het eten smaakte voortreffelijk. In zo'n sfeer begon Tiffany (het was haar idee geweest) te vertellen hoe ze tot dit initiatief gekomen was. Zij beschreef een serie ontmoetingen die haar hadden geïnspireerd, waarvan er eentje met Wubbo Ockels niet onvermeld mag blijven noch haar kennismaking met non-dualisme. Vervolgens vertelden alle tafelgenoten wie ze waren, wat ze deden en wat ze verder nog kwijt wilden. Eigenlijk een heel bijzonder moment, maar blijkbaar was het vertrouwen al zo groot dat iedereen behoorlijk vrijuit durfde te spreken. Verder dan het voorstelrondje zijn we niet gekomen. Dat was overigens al boeiend genoeg. De tijd vloog voorbij en tegen 1 uur vertrokken we naar huis.
Volgende keer misschien een foto van de deelnemers. Nu blijven alleen de sfeerbeelden en een prachtige herinnering. Een mooi lichtpunt!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten