Prachtige toepassing om op een enorm scherm als interface met foto- en kaartmateriaal om te gaan. Het filmpje laat zien hoe eenvoudig het werkt.
Door deze ontwikkelingen gaan archieven het moeilijk krijgen met hun papieren informatie. Dit soort van schermen zijn al langer in ontwikkeling en er komt een tijd dat die techniek voor "iedereen" beschikbaar komt. Je ziet de tekenen daarvan al in het onderwijs waar na het digitale schoolbord, wat een goede mix was tussen interface en schoolbord, nu de digitale schermen niet meer projecteren maar weergeven. Zonder beamer.
Het leren zal er door veranderen, maar ook de manier waarop we met informatie omgaan zal gaan veranderen. Touchscreen is de toekomst, met on screen toetsenborden, en een muis is echt antiek aan het worden. Is scannen op een resolutie van 300 dpi nog wel genoeg?
Zie ook het filmpje over een 2,5-jarig mensje dat de iPad gebruikt alsof het apparaat al jaren bestaat en zij er al jaren mee werkt. Zal dat kind nog ooit leren schrijven? Zal dat nog nut hebben? Een discussie die ook best gevoerd mag worden. Leren typen is veel handiger dan oefenen op een mooi handschrift. Wanneer heb je dat nog nodig? Hoogstens om een handtekening te zetten.
[eerste filmpje via Jeroen van Luin op Twitter]
2 opmerkingen:
Heel interessant en prachtig! Inzoomen door te klappen! Je zou me inderdaad interessante toepassingen kunnen bedenken met dergelijke grote touchscreens. Inzoomen op het gezicht van Delft van Vermeer?
300 ppi: ik denk meer dan genoeg. Hier plakken ze "simpelweg" (niks simpels aan trouwens) losse afbeeldingen (van luchtfoto's) aan elkaar tot een megapixel bestand (sla die maar eens op - de meeste bestanden hebben een maximale pixelgrootte). Met historisch kaartmateriaal van extreme grootte (A0+) zou je dat eventueel ook kunnen doen - het opnemen in stukjes. 300 ppi voor dit materiaal is vaak meer dan voldoende. In optimale prestatie van de camera of scanner kun je bij 300 ppi 5.9 lijnenparen per millimeter halen, wat neerkomt op een weergave van details ter grootte van 0,1 mm.
Over het schrijven van kinderen: ik zie mijn dochter nu worstelen met die schrijfletters, en vraag me inderdaad soms af: waarom? Ze haar verdere leven toch vooral typen...
@Robert
Je hebt toch ook die app via Google Earth dat je op een of meer schilderijen in het Prado in Madrid oneindig diep kunt inzoomen? Fantastisch gewoon. Dan heeft zo iets ook meerwaarde boven het origineel bekijken. Los van het feit dat het origineel bekijken ook fascinerend is natuurlijk!
En dan kunnen dochters over het algemeen nog mooi schrijven :)
Een reactie posten