Archief 2.0 gaat over een mentaliteitsverandering. That's the hard part. Vooral omdat volgens mij veel mensen nog steeds teveel in de tools en de slimme techniek geloven. Maar het gaat er uiteindelijk om wat je er mee kunt doen. In je werk. Bij een archiefdienst. Daarom heet het ook Archief 2.0.Zelf blijf ik ook nog steeds leren op dit vlak. Ik schiet nog te makkelijk in de oude modus van papier en fysiek. Niet dat dat helemaal overboord moet of gaat, maar het mag niet meer leidend zijn.
Grootste probleem daarbij blijft de papieren werkelijkheid van archieven te vertalen, iedere keer opnieuw, naar een digitale toekomst. Want we werken nog elke dag met papier, met bezoekers en daar vindt nog steeds de meest directe interactie plaats. De online interactie is voor het allergrootste deel indirect, in die zin dat het om e-mails gaat die beantwoord worden en waarop acties volgen en correcties. Gelukkig is de eerste chatpilot van start gegaan.
De waan van de dag kan je laten vergeten dat er een hele wereld om de studiezaal heen hangt, die veel dynamischer is, ontzettend hard beweegt in allerlei richtingen en waar heel veel potentie zit. Potentie waar archieven door de aard van de informatie die ze bewaren heel veel uit kunnen halen. Dan moet er wel gedigitaliseerd gaan worden. In ding #21 is gebleken tot wat voor moois dat kan leiden.
Maar eerst moet die knop om, bij de huidige medewerkers en de toekomstige medewerkers. Daar is nog veel geduld en volharding voor nodig.
En geen ruimte voor al die nodeloze ideakillers... Dat weten we nou wel.
5 opmerkingen:
Lijkt me een duidelijk verhaal. Zelf merk ik trouwens ook, dat ik nog wel eens terugval in 'oud denken'. Het zit diep...
En alhoewel er al veel voorbeelden zijn van de inzet van Web 2.0 tools in het archiefwezen, zijn er maar weinig archiefdiensten die écht aan Web 2.0 doen. 1.0-Instellingen die 2.0-instrumenten hanteren dus.
@Christian
In die laatste regel zit um de crux. Dat zien we heel veel. Niet genoeg doordesemt met 2.0, maar wel pogingen.
Zoals je al zei: het zit diep.
Gelukkig zullen de archieven wel blijven bestaan, in wat voor vorm dan ook. Die zekerheid hebben de bibliotheken bepaald niet. Je kunt dus misschien wel zeggen dat 'jullie' wat meer tijd hebben. En wie weet is het ook een beetje een generatiekwestie. Het komt allemaal wel zoals ijj het idealiter zou willen, maar misschien 'pas' met de komt van een nieuwe en jongere lichting archiefmedewerkers die in deze tijd zijn groot geworden...
@23 Dingen: Op die opmerking over de zekerheden van het archiefwezen kom ik in de laatste blogtekst van mij terug. Over die nieuwe generatie wil ik het nu al hebben...
Ik kom zelf en samen met Luud nogal veel studenten/toekomstig vakgenoten tegen en merk dat de meesten van hen het vak kiezen omdat ze graag onderzoek doen, mooie tentoonstellingen willen maken, een archief willen inventariseren of wat dan ook. In zekere zin zit die jonge generatie dus vol medewerkers waarvan we er al zat in huis hebben.
Met andere woorden: voor die generatie die jij bedoelt zullen we qua opleidingen uit een ander vaatje moeten gaan tappen. Maar da's weer een hele andere discussie... Ik wil maar zeggen: afwachten tot er een nieuwe lichting afgestudeerden komt, gaat niet werken.
@23 dingen en @Christian
Afwachten is sowieso niet de beste houding :-)
Alles komt misschien wel goed, maar niet vanzelf!
Een reactie posten