Gisterenavond was ik als studiopubliek aanwezig bij de uitzending van Pauw en Witteman. Op uitnodiging van fotograaf Jan Stads die ik inmiddels al wat jaren ken als goede en prettige "halve" collega.De aanleiding was minder prettig. Het item waarvoor we daar aanwezig waren, was het verschijnen van het boek over cameraman Stan Storimans die afgelopen augustus in Georgië omkwam. Het boek is door Jan uitgegeven en de verhalen zijn geschreven door Johan van Grinsven, een oud overbuurjongen uit de Wethouder Kerstenstraat. Brings back memories...
Dat boek stond al op de rol voor eind 2008, maar door deze bizarre samenloop van omstandigheden komt het uit na het gruwelijke incident bij Gori.
Die twee (P&W) zijn trouwens behoorlijk 2.0! Een eigen youtubekanaal, een twitter tweet en een hyvespagina! Hip, of hoe heet dat tegenwoordig...
Heel leuk om een dergelijke uitzending een keer bij te wonen en alles er omheen mee te maken. De tijd voor de uitzending brachten we door in het decor van De Wereld Draait Door.
De gasten waren heel leuk, de uitzending verveelde voor ons, de aanwezigen, geen moment. Het hoogtepunt was toch het optreden van Raoul Heertje. Op zijn eigen flegmatieke, beetje onderkoelde, rustige manier is hij erg grappig.
Marjolein Storimans deed haar verhaal heel erg goed. Op live TV. Knap.
Pauw en Witteman is een goed ingespeeld team. Het programma liep gesmeerd, echt een geoliede machine. Viel niet stil, geen rare dingen, onderhoudend... goed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten