Soms haak je gewoon af. Dat overkwam mij bij het boek van Trojanow. 510 pagina's lang en vanmorgen, in bad, aangekomen bij pagina 300, moest ik toegeven dat het boek niet voor mij geschreven is.
Ik heb het geprobeerd!
Ik kan niet zeggen dat het vervelend is om te lezen, slecht geschreven, of andere aanwijsbare tekorten heeft. Het boeit me niet. Ik herken mezelf te weinig in de hoofdpersoon Richard Burton (what's in a name) en zijn passie: in de huid kruipen van een ander. Het speelt zich af in India en op weg naar Mekka voor de hadj. Allebei ingrediƫnten die me meteen zouden doen besluiten zo'n boek te lezen. Maar zoals gezegd: het wordt niet van mij. Ik blijf een onberoerd toeschouwer en word geen deelgenoot van zijn belevenissen.
Was het deel in India nog enigzins boeiend, de reis naar Mekka werd een afstandelijke observatie. De rest laat ik voor wat het was.
Geen leesadvies. "Niet voor mij" is het enige wat ik kan zeggen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten