Al wandelend door Granada kwamen we door dit straatje, de Calle Caldereria Nueva. Het leek net of ik 35 jaar terug in de tijd ging. De tijd waarin indiastof, wierook, leer en oosterse producten tot de basisbehoefte van mij en de omgeving waarin ik vertoefde hoorde. Het rook er heerlijk en op de een of andere manier kwam het allemaal heel vertrouwd over.
Het was gezellig druk in het straatje. Naast de toeristen liepen er ook leeftijdsgenoten of een tikje ouder die duidelijk dezelfde sensatie proefden als ik. Even een walk through memory lane. De verleiding was groot om een bloesje van Indiastof te kopen maar ik wist me te beheersen.
Het rook er heerlijk naar de verschillende producten, leer, wierook maar ook parfums die overal verkocht werden. Het straatje liep langzaam omlaag en er waren diverse eettentjes met een Noord-Afrikaanse keuken te vinden.
Die kans lieten we niet onbenut en we liepen op goed geluk een Marokkaanse eettent binnen. In een sfeervolle omgeving zei de ober dat hij wel een paar lunchgerechten voor ons ging maken. De lunch die hij bereidde blonk uit in eenvoud en tegelijkertijd kregen onze smaakpapillen een traktatie te verwerken. Het smaakte zo ontzettend goed dat we als blije guppen het pand weer verlieten.
Een fijn weerzien :)
