zaterdag 19 oktober 2013

Steffie van den Oord - Oud was ik toen ik jong was

Ik heb de schrijfster van dit boek horen spreken tijdens de presentatie van de Erfgoed Academie Brabant in september. Zij sprak daar zeer onderhoudend en vol humor over de 100-plussers die ze de afgelopen jaren heeft geïnterviewd ten behoeve van haar boek Eeuwelingen en het boek waar deze post over gaat. Na afloop kon je het boek kopen voor een vriendenprijs. Dat heb ik niet gedaan, want het kwam me bekend voor. En ja hoor, het lag al bij ons op de stapel "nog te lezen".

Afgelopen weekend, tijdens een verblijf in hotel Merlet in Schoorl, had ik weer eens tijd om boeken te lezen. Dit was het eerst dat ik onder handen nam. Ik kan er heel kort over zijn: fantastisch boek!

Het boek leest niet helemaal zoals de schrijfster spreekt, maar er zit veel vaart in en de drie verhalen die in dit boek staan zijn boeiend en behoorlijk aangrijpend. Het eerste verhaal gaat over een jongen die in 1914 vanuit België vluchtte, met zijn gezin, naar Nederland. Naar 's-Hertogenbosch om precies te zijn. Zijn relaas, hoe je als kind zoiets beleefd, is goed neergezet. De hulpeloosheid van de vluchteling die we tegenwoordig nog steeds kennen maar dan een beetje blasé vanuit de luie stoel op het televisiescherm, komt volop tot uitdrukking. Een prima verhaal.

Het tweede verhaal gaat over een moeder die besluit haar kind te verlaten en naar haar zus in Parijs te vertrekken. Noem het noodlot. Haar vader was door zijn moeder in de steek gelaten toen hij klein was. De moed van de vrouw, de worsteling over de beslissing, de eeuwige twijfel en het pijn en verdriet van het uit elkaar zijn komen allemaal aan bod. Zo'n keuze maakte ze niet van harte, maar vanuit een onbeheersbare drang tot zelfstandigheid. Kleurrijk beschreven en een intens verhaal.

Het derde verhaal is nogal triest en gaat over een onverwerkt oorlogstrauma. Dit keer uit de tweede wereldoorlog waarbij een gezin twee kinderen verliest tijdens de bevrijding van Nispen en dat op een originele manier probeert te verwerken: muziek maken. Dat lukt maar ten dele en de pijn van het verdriet spat van de bladzijden. Het echtpaar is er nog steeds niet klaar mee.

200 pagina's onderhoudende lectuur. Ik raad het iedereen aan.

2 opmerkingen:

Astrid zei

Lijkt me een interessant boek!
Een aantal jaren terug heb ik 'Liefde in oorlogstijd' van haar gelezen. Ook erg goed geschreven.

Luud de Brouwer zei

@Astrid
Dat is het zeker! Voor jou met de Belgische Vluchtelingen als project ook extra interessant vanwege het eerste verhaal.