Een onvervalste historische roman die bij ons in de kast stond. Een intrigerende titel en zo belandt een boek op de stapel: lezen! Ulrike Schweikert heeft meer historische romans op haar naam staan maar ik ken die verder niet.
Dit boek heeft twee kanten. Het meest interessante is het simpele gegeven dat helderziendheid twee gezichten heeft. Dat is al cryptisch genoeg eigenlijk.
Er wordt een tweeling geboren rond 1600 in het Duitse stadje Ellwangen. Tweelingen krijgen was blijkbaar een slecht teken. Er hing meteen een zweem van hekserij rondom de twee meisjes. Dat versterkt zich als ze beiden de dood van hun vader zien. Dan grijpt de goegemeente in. Het meest brutale meisje, Sybilla, moet naar een klooster als een soort van zoenoffer. Ze weigert en haar zus, Helena, neemt haar plaats in. Sybilla wordt uitbesteed aan de zuster van haar moeder in een andere stad. Dat blijkt echter geen succes en ze komt terecht bij een getrouwde vroedvrouw in Leonberg. Beide zussen blijven beelden uit de toekomst zien.
So far so good. Pikant detail, en de aandachtige lezer heeft dat misschien al opgepikt, als je in een klooster helderziend bent, dan heb je contact met God, ben je helderziend buiten een klooster dan heb je contact met de duivel. Het leven is simpel in die vroege 17de eeuw.
Sybilla wordt vroedvrouw en blijft ongetrouwd en daarmee nog veel verdachter. Bovendien keert ze terug naar Ellwangen waar de elite bezig is om de lokale heksenplaag bloot te leggen en daar vooral ook een slaatje uit te slaan. De afloop van het boek houd ik geheim. De laatste 50 pagina's van het boek verliezen wel aan glans en dat is jammer.
Dit boek is geen getrouwe weergave van de historische werkelijkheid, maar wel gebaseerd op de feiten uit die periode in beide steden. Er zijn daadwerkelijk tientallen heksen vermoord door het heksentribunaal in Ellwangen. De personen die in het boek een rol spelen hebben voor een groot deel ook geleefd in beide steden en ook in de rol die ze in het boek hebben. Een geromantiseerd historisch verhaal dus. Met literatuuropgave, ook opmerkelijk.
Mooi boek dat, zoals ik al zei, aan het eind wel aan glans verliest. Toch raad ik het aan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten