Relikwie (17): Aartsbroederschap Onze Lieve Vrouw van Rust

In de rijke Roomse traditie speelden ook minder religieuze drijfveren een rol. Sommige plaatsen wilden meeprofiteren door zich als bedevaartsoord op de kaart te zetten. Dat is volgens mij het geval met de vlek Heppeneert waar deze Aartsbroederschap op 14 maart 1893 door paus Leo XIII werd ingesteld.

Ik heb helaas niet de bijbehorende medaille in mijn bezit. Wel drie prentjes waarvan er een de naam van mijn tante Regine bevat die op 27 juli 1932 is aangenomen in deze Aartsbroederschap.

Opmerkelijk is dat ik een prentje heb dat gedateerd is, tenminste de tekst die er op staat, op 21 april 1890, dus nog voordat de broederschap kerkelijk erkend was. Het derde prentje bevat de tekst van de litanie ter ere van O.L. Vrouw van Rust en stamt uit 1916.

De gebeden die de leden van O.L. Vrouw van Rust baden kwamen ten goede aan een scala aan kwalen. In het prentje staat dat de bezoekers van het bedevaartsoord bidden voor de genezing van schrei- en stuipzieke kinderen, in en buiten slaap aangedaan door beroerten en andere kwalen.

O.L. Vrouw van Rust is patrones van de slaap. Dat mag geen verbazing wekken. De gebeden voor haar waren heilzaam voor hoofd- en tandpijn, zenuwziekte, krankzinnigheid en alle lichamelijke kwalen die de rust benemen.
Maar dat was niet alles. De zonde was overal en lag voortdurend op de loer, ook als je er niet op rekende, dus hielpen de gebeden ook om des nachts van alle kwade droomen en bekoringen beschermd te zijn, en vooral om de rust van het geweten tegen de scrupules te bewaren en eens eene rustige en zalige dood te mogen sterven. Eigenlijk bittere noodzaak voor elke gelovende sterveling.