Gerardus Majella is een volksheilige. Hij leefde in het Italië van de 18de eeuw. Hij werd maar 29 jaar oud en overleed in 1755. In die korte tijd heeft hij zoveel indruk gemaakt dat hij in 1904 heilig werd verklaard. Hij was de patroonheilige van de kleermakers, portiers en zwangere vrouwen.
Waarom mijn tantes in ieder geval drie relikwieën van hem in bezit hadden is mij onduidelijk. Zij zijn namelijk nooit getrouwd en zeker niet zwanger geweest. De twee beroepen waarvan Gerardus Majella patroonheilige was hebben ze nooit uitgevoerd.
In Nederland is er een bedevaartsoord in het
klooster van Wittem. Ik weet uit de familiealbums dat mijn grootouders met in ieder geval enkele van hun kinderen daar zijn geweest. Mogelijk in de periode dat hun broer Mathieu studeerde in het klooster in Steijl. Meerdere prentjes met religieuze teksten in deze verzameling devotionalia zijn uit dat klooster afkomstig.
Misschien dat dat de enige link is naar deze relikwieén: beschikbaarheid via hun heerbroer. En mogelijk met de gedachte in het hoofd: baat het niet dan schaadt het niet.
Van één relikwie heb ik alleen nog een verpakkingspapiertje en de andere twee zijn stukjes stof, gestempeld met het logo van de
Redemptoristen. Gerardus Majella was lid van die orde, net als Peerke Donders.
Het gaat in alle gevallen om stoffen die in aanraking zijn geweest met zijn botten of vocht van zijn botten. Je had allerlei
gradaties in relikwieën en daar hoorde vanzelfsprekend ook een sterkere of zwakkere werking bij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten