Jethro Tull bij Top of the Pops in 1970. De Engelse inspiratie voor ons eigen TopPop. Tegen de tijd dat ik Tull (dat was in 1976) leerde kennen waren ze al lang geen hit-groep meer. Ze maakten nog steeds prachtige muziek, maar dat paste nauwelijks nog op een single.
Vreemd om dan een optreden van deze mannen te vinden in het zo poppie Top of the Pops! Het ziet er ook vreemd uit.
Het verhaal bij het filmpje is ook nog aardig. Ian Anderson vertelde in een interview dat hij de regisseur tot wanhoop had gedreven. Bij de repetities was keurig doorgenomen waar iedereen moest staan, welke camerastandpunten er waren, wanneer welke camera aanstond etc. Toen de opname begon was Ian Anderson het meeste weer vergeten en deed zijn act, weliswaar enigszins ingetogen, maar toch een bevreemdend geheel met rollende ogen, scheve bekken en wat er verder bij kwam kijken. Soms wist ie weer dat er een camera aansprong, of ontdekte hij er eentje en speelde dan het spelletje weer mee. Maar je kunt zien dat de cameramensen geen bewegende mensen gewend waren en ze bewogen soms voorzichtig mee, of verloren hem uit beeld.
Dat krijg je met voorgekookte TV en een echte live-performer... geen hokjes graag!!
Wat te denken van de psychedelische kleurenwisselingen en de brave dansjes van het uitgekozen publiek. Je ziet dat het allemaal niet bij elkaar hoort eigenlijk... zoeken naar een juiste formule!
Kijk en oordeel zelf.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten