Mijn oom de schilder (1)

Zoals het een goede Brabantse en katholieke familie betaamt telde onze familie een Heeroom. De priester en missionaris. In het dagelijks leven heette hij Mathieu, of kortweg Thieu. Mijn vader had een zwak voor zijn heerbroer heb ik later gehoord. Helaas overleed deze man tamelijk jong waardoor ik hem nauwelijks heb gekend. Mijn opa en oma waren blijkbaar streng gelovig (hen heb ik ook nauwelijks gekend) en waardeerden de keuze van hun oudste zoon zeer.
Doordat drie van zijn zusters ongehuwd bleven en deels hun tijd besteedden aan missiewerk en het in contact blijven met hun broer, heb ik nogal wat materiaal in handen gekregen van mijn heeroom.



Het meest opmerkelijk daarvan zijn de schilderijen en tekeningen die hij heeft gemaakt. Er is ook een foto van hem voor de ezel met de kwast in de hand. Het schilderij waar hij mee bezig is heb ik helaas niet in bezit. Maar de stijl die daar te herkennen is zie ik terug in een schilderij dat ik wel bezit en wat onze hal opsiert. Het lijkt op wat de stijl van Jan Toorop in zijn werk met symbolisme. Dat is te verklaren omdat mijn oom Thieu het penseel hanteerde in de tijd dat hij studeerde voor priester en missionaris in de jaren 20 en 30. Zijn priesterwijding was op 10 augustus 1934. Hij vertrok een jaar later (11 oktober 1935) naar de Nederlandse missie op Nieuw Guinea.

Het is grappig te zien dat hij tijdens zijn priesteropleiding een keurig geschoren gezicht had en bij zijn vertrek naar de missie begon met de beroemde missionarisbaard!
Door het uitbreken van de Tweede wereldoorlog kon hij niet terug naar Nederland en heeft de oorlogsjaren doorgebracht in Australië.


Zijn neef Wim van de Plas, een kunstschilder, heeft in 1956 een portret van hem geschilderd wat door de familie in afgrijzen in ontvangst is genomen. Men vond het namelijk lelijk. Ik vind het wel mooi en heb het gewoon in de huiskamer hangen. Overigens is dat niet zonder tegenstribbelen gebeurd :-).