Vandaag werd ik via de LinkedIn groep Medewerker 3.0 gewezen op een video van Jef Staes van een kleine 15 minuten. Die 15 minuten zijn heel goed besteed als je even in kort bestek een overzicht wilt krijgen over hoe de wereld aan het veranderen is.Hij zegt een paar rake dingen. Zomaar een kleine bloemlezing: Als je je medewerkers geen toegang geeft tot social media, dat is misdadig. Competentiemanagement: medewerkers sturen naar een opleiding om zaken te verbeteren die ze niet graag doen.
Hij pleit voor een diplomavrij onderwijs, functievrij werken en pensioenvrij werken.
Het falende onderwijssysteem is al langer een doorn in mijn oog. Er komt een moment waarop dat pijnlijk duidelijk gaat worden. Een onderwijssysteem op industriële basis geschoeid leidt geen mensen op voor de samenleving die we aan het worden zijn. Ronald van den Hoff zei dat vorige week ook treffend: we pakken onze kinderen op als ze 4 jaar zijn, zetten ze op een lopende band die ze bijna 20 jaar later weer uitspuugt als een product waar elke creativiteit uit is geperst, dat gekneed is volgens allerlei normeringen, en dat kennis heeft moeten vergaren die niet meer altijd even relevant is. Vervolgens vragen we dan van zo'n product dat ie mondig in het leven gaat staan, flexibel gaat werken, en zelfstandig denken. Dat is niet vol te houden.
Terug naar Jef Staes.
De kern van zijn boodschap is: we benutten niet de talenten en passies van de mensen. Hij noemt als voorbeeld een kok in opleiding die geen diploma krijgt omdat hij niet goed genoeg is in Frans. Iedereen kan zo nog wel wat voorbeelden noemen. Nog een mooie quote: De hunker naar het pensioen is een symptoom van het niet benutten van passies en talenten.
Veel organisaties en de samenleving zijn gebouwd modellen die gestoeld zijn op informatiearmoede terwijl er inmiddels al een tijdje sprake is van een informatieovervloed. Veel "gewone" burgers hebben toegang tot informatie en kunnen die tot nieuwe ideeën of opvattingen smeden. Er is zo ruim toegang tot informatie dat mensen met de juiste compententies slimmer zijn dan mensen die het voor het zeggen hebben.
Staes: In de huidige wereld behoudt je een functie omdat je dingen doet die je niet graag doet. Een praktijk waar ik zelf ook hard tegen aan ben gelopen. Hij zegt ook: In een samenleving met informatiearmoede ga je mensen samenbrengen daar waar informatie is. Scholen, maar ook archieven vallen daar onder en bibliotheken en musea.
Is daarmee meteen alles zonder waarde geworden? Natuurlijk niet. Het is een ontwikkeling, misschien een revolutie, die voortdurend veranderingen veroorzaakt. Met een managementlaag die voor een belangrijk deel niet opgewassen is om met die veranderingen goed om te gaan, ontstaat er wrijving. Spanning tussen de mensen die hard vooruit willen en de mensen, meestal hebben die het voor het zeggen, die verder willen bouwen op de zekerheden zoals die ooit bestonden. Doe mee om dat proces te beïnvloeden zou ik zeggen.
Ik hoor regelmatig een spotje op de radio waar iemand uit de bouwwereld ons probeert wijs te maken dat we in de bouw moeten investeren omdat die sector de motor van de economie is. Die man, en de mensen waar hij voor spreekt, wil terug naar een tijdperk dat inmiddels achter ons ligt. Ronald van den Hoff sprak vorige week ook over de revolutie die zich afspeelt op economisch gebied, vaak ongemerkt, maar die keihard de wereld op z'n kop gaat zetten. Hij refereerde heel mooi aan de leegstand van kantoren en de vraag naar woningen die we blijkbaar niet gematched krijgen. De bouwjongens willen graag meer woningen en meer kantoren bouwen. Maar het slim opnieuw kijken naar wat er al is en dat aanpassen, dat zou een veel meer voor de hand liggende oplossing zijn.
De regels die we tot nu toe gehanteerd hebben, tot dogma's hebben verklaard, gaan langzaam in de weg zitten. Ze frustreren vooruitgang, of misschien beter, ontwikkeling.
Een wereld in transitie. Zoveel is duidelijk. Op een leuke, attractieve en slimme manier vertelt en verbeeldt door Jef Staes.
