Heleen van Royen ken ik vooral van de bladen en televisie waarin ze, zeker de laatste tijd, nogal wordt geportretteerd als een vrouw met een vrije moraal en weinig remmingen. Ze post selfies met sperma in het haar, om maar eens wat extreems te noemen, maar ook regelmatig in diverse stadia van ontkleed zijn. Het is maar een weet.
Maar ze is schrijfster. Ik had nog nooit een boek van haar gelezen. In de boekenkrat lag dit boek van haar hand. Uitgelezen kans om kennis te maken met de schrijfster Heleen van Royen.
Dat viel niet tegen! Ik heb dit boek met veel plezier gelezen en kon er met enige regelmaat om lachen. De manier waarop zij de vrouwelijke hoofdpersoon beschrijft is hilarisch. Het is een getrouwde vrouw die vlak voor haar veertigste verjaardag staat en daar tegenop ziet. Einde van een tijdperk en dat soort van redenaties. De omgang met haar puberkinderen is al een genot om te lezen. Heel herkenbaar voor wie daar in zit of in heeft gezeten zoals ik. De penetratie van de social media, de mobiele telefoon en de internetwereld met bijbehorende techniek is aandoenlijk beschreven. De hoofdpersoon Yvonne zoekt haar weg daarin en struikelt zich er door.
Je kunt dit boek, en het leven van Yvonne, ook als heel tragisch beschouwen, maar dat gevoel kreeg ik helemaal niet. Ja er zijn tegenslagen, duh! Maar ze slaat zich er doorheen met een dosis gezonde humor en realisme die mij enorm aan het lachen kreeg. Het lijkt me een goede manier om in het leven te staan en met de "problemen" om te gaan.
Dit boek is blijkbaar deel van een tweeluik. Ik ben zeer benieuwd naar het vervolg.
Dit was wederom een prima boek om aan het zwembad tot je te nemen.
O ja, Herman Brusselmans vind het waardeloos. Voor wie daar waarde aan hecht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten