Koken bij La Cuisine Ronde

Na zorgvuldig nadenken kwamen we er gisteren gezamenlijk achter dat het de 8ste keer was sinds 2005 dat we als vriendengroep, mét partners, bijeen kwamen op uitnodiging van Pieter. Hij probeert ons elk jaar weer te vergasten op een bijzondere middag/avond. Dit jaar voerde de reis naar Amsterdam.

We begonnen bij de Hermitage met de tentoonstelling over Van Gogh die daar momentaal staat. Van Gogh is toevallig een klein stukje Tilburger en ik vind veel van zijn schilderijen bijzonder. Niet al zijn werk kan me bekoren. Vooral zijn stadsgezichten vind ik een stuk minder interessant en menig vergezicht is ook niet aan mij besteed. Gisteren liep ik daarom met wisselende belangstelling door de tentoonstelling. Er viel genoeg te genieten hoor, veruit de meeste werken waren zeer de moeite waard. Één van mijn favorieten hing er in volle glorie: de amandelbloesem.

>
Vrij vooraan hing een nieuwe ontdekking die in schoonheid er uit sprong. Het was het schilderij Korenaren (zie foto) uit zijn laatste levensjaar 1890. Het was me niet eerder opgevallen tussen zijn werk. Dit keer zag ik het in al zijn pracht. Hoe Van Gogh met penseel en verf in staat is om die dynamiek in de natuur recht te doen, dat vind ik bijzonder knap. Helaas was er alleen een briefkaart van het schilderij te koop dat absoluut geen recht deed aan de impact die het hoort te maken.

Daarna nog even door het complex gelopen en de historie ervan gesnoven en gelezen. Na een koffie en wat bijpraten gingen we op weg naar de volgende stop aan de Oudezijds Voorburgwal.
Daar in hartje Amsterdam, het alleroudste Amsterdam, bevindt zich La Cuisine Ronde. Een keuken onder een Amsterdams grachtenhuis waar je met een groep je eigen maaltijd kunt koken. Daarna eet je je zelfbereide maal op in de eetkamer van het pand op de begane grond, voor grote ramen die uitkijken op de gracht. Prachtig sfeervol ingericht met o.a. een smaakvol aangeklede tafel.

In het filmpje hieronder zie je hoe wij als groep de keuken in bezit namen en met culinair elan de ingrediënten te lijf gingen om ze te laten doen wat de bedoeling was. Chef Ria en haar assistent Nico grepen hard, maar rechtvaardig, in waar het nodig was. Gastheer Han kon veel vertellen over de geschiedenis van Amsterdam en het stukje waar dit huis stond. Onderhoudend.

In de keuken aangekomen via een ondermaats deurtje en dito trappetje, kregen we eerste een drankje en vervolgens een kookschort met onze naam erop. Het eerste souvenir was binnen! Daarna een korte uitleg, verdelen in groepjes van 2 (of 1) en aan de slag. Behoorlijk gedisciplineerd werd er gewerkt aan de vier gangen die we op tafel moesten krijgen. Hier en daar liep iemand de kantjes er van af, met een glas in de hand, maar over het algemeen zat er een goed tempo in. Het resultaat was er naar.

We hebben vier heerlijke gangen gegeten. Echt heel lekker. Verbazingwekkend hoe je met de juiste begeleiding van alles uit je handen krijgt ewaar je anders alleen met stomme verbazing naar kunt kijken (en van eten). Een buitengewoon aangename middag en avond die tegen 11 uur ten einde liep. We zijn weer op de hoogte van elkaars wel en wee, hebben wat cultuur gesnoven en de inwendige mens op krachten gebracht. Met eigen handen. Mooi toch!

Het woord van de avond was: cointreau. ;)