Wat een boek...Een boek over een boek. Prachtig en meeslepend geschreven door Zafón. Boeken en schrijven lopen als een rode draad door het verhaal. Vooral het mystieke van boeken, van lezen, gecombineerd met ondoorgrondelijke lijnen die door het leven lopen. Parallele universa die elkaar doorkruisen. Hoe moet ik het omschrijven?
Het drama van de Spaanse burgeroorlog en de nasleep er van zit er zorgvuldig doorheen geweven, zonder dat het overheerst. Een constante zeur op de achtergrond. Onlosmakelijk verbonden met de periode die er op volgde. De periode die voor de rest van Europa zoveel rampen bracht.
Liefde, jeugdige naïviteit, drama, puberale opstandigheid en de nodige kleurrijke figuren maken dit verhaal een genot om te lezen. Het speelt zich af in Barcelona, een stad die jaaaaren geleden mijn hart stal. Die ingrediënten samen met een onberispelijke en boeiende schrijfstijl maken het boek áf.
Het boek heeft een echte apotheose, bloedstollend en bevrijdend. Het geeft hoop. En wie heeft daar ooit genoeg van?
Lijkt me heerlijk om te lezen in een prettige zonnige omgeving. Ik zou die boek iedereen willen aanraden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten