De orde van de Tempeliers boeit me al jarenlang. Op de een of andere manier wil ik meer weten over het lot van deze kruisvaarders die veel macht verwierven, zoveel dat ze uiteindelijk een bedreiging voor de zittende macht betekenden en daarom moesten verdwijnen. Maar telkens als ik een boek over de Tempeliers ter hand neem kom ik op de een of andere manier niet ver. Het boek boeit me niet lang. Het encyclopedische kan ik behappen, korte lemmata, een documentaire op Discovery Channel, een artikel in een tijdschrift, die kennis neem ik gretig tot me. Uiteindelijk kwam het boek van Dan Brown, de wereldberoemde Da Vinci code, ook weer uit op deze mysterieuze ridders uit de middeleeuwen.Het boek dat ik nu wil beschrijven was een hernieuwde poging om meer van de geschiedenis van de orde te weten te komen. Misschien is het beter dat ik die pogingen staak. Ik heb het alweer niet op kunnen brengen om een boek over de Tempeliers uit te lezen. Ik denk dat ik nu ook weet waarom: er is domweg niet genoeg over hun ontstaan, hun wederwaardigheden en hun ondergang bekend om mij lang genoeg te boeien. Teveel giswerk of een verhaal met teveel hiaten. Ik kan er nog steeds niet de vinger op leggen, maar ik heb de handdoek in de ring gegooid. Een eventuele volgende aankoop in deze categorie (want die dwangneurose heb ik niet helemaal onder controle) zal rechtstreeks op de plank in de boekenkast verdwijnen. En misschien dat ik over een tiental jaren nog eens een poging doe.
Ik kan geen zinnig woord over dit boek zeggen aangezien ik er niet genoeg van gelezen heb. Ik kan niet beweren dat het aan de stijl of de vorm ligt, dus is het aan anderen om te bepalen of het zinvol is om dit boek aan te schaffen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten