Lezing over Marcellus Bles

Afgelopen 18 april gaf ik een lezing over Marcellus Bles georganiseer door Heemkundekring Tilborch. in de studiezaal van Regionaal Archief Tilburg. En dat nog wel op de verjaardag van Tilburg!

Marcellus was de zoon van Govert Bles en Arnolda Cloosterman en gedoopt op 9 juni 1715. Hij heeft een opmerkelijke carrière gemaakt en dat was de reden dat ik een artikel over hem had geschreven.

Samen met John Boeren heb ik in 2001 al een eerder artikel gepubliceerd over Marcels en zijn broer Cornelis en hun relatie met zowel Oost-Indië, in het geval van Marcellus Bles, en West-Indië in het geval van Cornelis Bles. (link naar dat artikel dat te downloaden is)

Dat artikel verscheen in Tilburg tijdschrift voor geschiedenis, monumenten en cultuur en het artikel over Marcellus Bles verscheen in de opvolger van dat tijdschrift: Erfgoedmagazine Tilburg.

De Heemkundekring heeft de aangename gewoonte om deze lezingen op te nemen. Dat geeft mij weer de gelegenheid om deze lezing bij jullie onder de aandacht te brengen!

Pensioen en het nieuwe leven

Op 1 juli van dit jaar ben ik begonnen aan mijn pensioen. Daarmee heb ik mijn werkzaamheden bij Regionaal Archief Tilburg afgesloten. Mijn zeer capabele collega's nemen de diverse stokjes over. No worries. 

Voor mij betekent het dat ik nu (veel meer) tijd krijg voor mijn nevenwerkzaamheden: onderzoek doen en daarover publiceren.

In de afgelopen jaren heb ik vele malen gedacht: daar zit een artikel(tje) in! Je komt bij een archief van alles tegen in de verschillende archieven. Dat is dan ook het meest fantastische aan werken met historische bronnen. 

Nu heb ik meer tijd om me te verdiepen in al dat rijke materiaal. Het doel: stukjes schrijven, artikelen schrijven en publiceren en hopelijk ook meewerken aan boeken die verschijnen. Daarmee blijft mijn persoonlijke doelstelling overeind: probeer zoveel mogelijk mensen voorbeelden te geven van het prachtige materiaal dat in de archieven verborgen ligt. En ook  hoe makkelijk je dit boven tafel kunt krijgen. Het inspireren en stimuleren van het doen van onderzoek in archieven vind ik nog steeds ontzettend belangrijk. Dat kan ik ook blijven doen na mijn arbeidzaam leven. Dat beschouw ik als een enorme beloning en rijkdom.

De stukjes zal ik vooral via dit blog wereldkundig gaan maken. De artikelen gaan verschijnen in verschillende periodieken. Mijn oude liefde voor Udenhout blijft overeind staan. 

Om die reden heb ik de naam van dit oude blog (sinds 2005!) gewijzigd in De Archieftijger. Het is zes jaar geleden dat ik op dit blog heb gepost. Er is ook een Instagram account van die naam. Als je me wilt volgen via de social media, dan kun je hier terecht of op Instagram.

[afbeelding via chatgtp gefantaseerd. Vrij te gebruiken.]