dinsdag 3 september 2024

Jan den To(e)bacx(s)man

Op dit moment ben ik bezig met een artikel over een tabaksverkoper in Tilburg in het midden van de 17de eeuw. Het stuk verschijnt in het Erfgoed Magazine Tilburg.

Ik liep de man tegen het lijf bij het doornemen van de serie voogdij- en boedelrekeningen. Hij woonde in het Nieuwland en had net een partij tabak in Gouda gekocht. Hij liet ook een voorraad pijpen uit Breda komen.

Hij stierf in 1666 aan de pest met onbetaalde rekeningen. Jan den Toebacxman woonde in een gehuurd pand en zijn verhuurder werd in eerste instantie aangesproken over de onbetaalde geleverde partij tabak.

Tabak was in de 17de eeuw uitgegroeid tot een geaccepteerde vorm van genot.  Anders dan nu zag men er een opwekkende werking vanuit gaan die een mens goed deed. Het is dan ook niet gek dat het gebruik van tabak met behulp van een stenen pijp, als snuiftabak of pruimtabak zich gestaag uitbreidde.

De vondst van een tabakshandelaar en -verkoper is bijzonder omdat er in die periode geen handelsregister of iets dergelijke bestond. Dan ben je afhankelijk van dit soort toevallige vermeldingen. In dit geval weten we zelfs iets over de tabak, de manier waarop het verkocht wordt en dat de persoon in kwestie ook handelde in pijpen. Dat hoeft geen verbazing te wekken.

Tabak

Na de "ontdekking" van Amerika in 1492 kwam de plant naar Europa en ontstond er een toenemende interesse in dit nieuwe product. Aanvankelijk op kleine schaal maar naarmate de tabak meer bekendheid kreeg en er zelfs medicinale krachten aan gekoppeld werden, en de verbouw in enkele botanische tuinen plaatsvond, was de opmars niet te houden.

Heeroom Mathieu de Brouwer was een fervente pijproker
In de loop van de 16de eeuw vond de tabak ook zijn weg naar Nederland. Aanvankelijk was het vooral als snuiftabak in gebruik maar later in de eeuw kwam de pijpmakersindustrie in Holland op gang en nam het roken van een pijp een vlucht. Het pruimen van tabak nam eveneens toe. Tabak werd big business. Vooral in de 17de eeuw groeide het gebruik van tabak sterk door. Op meerdere plaatsen in Nederland werd tabak verbouwd. Overal werd gerookt, op straat, in de herberg en thuis.

Jan Adriaens den Toebacxman speelde daar op in en ging tabak verkopen in Tilburg.

Het is in de laatste jaren van de 20ste eeuw dat roken als schadelijk en ongezond werd beschouwd.

Tabakshandel in de Nieuwlandstraat

Zoeken via Delpher naar tabakshandelaren in de Nieuwlandstraat levert mooie vondsten op. Ik beperk me even tot de 19de eeuw.

De vroegste advertentie is uit 1874 en daarin maakt de weduwe C.J. Marijnen bekend dat zij 'eene collectie geurige sigaren' heeft ontvangen. Zij handelde verder in 'tabak, sterke dranken, likeuren en kruidenierswaren'.

Vlakbij de hoek met de Tuinstraat zat in het begin van de 20ste eeuw Henri Konings - Theeuwis met zijn tabakshandel. Hij had deze winkel in 1891 overgenomen van G.G. Gerdingh die al in 1879 reclame maakte in de Nieuwe Tilburgsche Courant.


In 1885 adverteerde de weduwe C. Smulders die zich had gevestigd in de Nieuwlandstraat met een winkel in Tabak, sigaren en thee. Een populaire genre in de categorie 'koloniale waren'. Er kwam soms ook koffie in voor.

J.W. Giessen had een mooie partij internationale sigaretten in voorraad, maar ook vloeitjes, of in de taal van toen 'sigarettenpapier'. Samen met tabak en een sigarettenmaker kon je waarschijnlijk je eigen sigaretten draaien, Deze advertentie laat ook niet dat rookwaar een populair sinterklaasgeschenk was.


J. van Amelsvoort-Kleuzes adverteerde in 1889 met een keur aan sigaren en 'Congo Theeën'.

Op 10 juni 1896 adverteert J. Henri van den Abeelen, dat hij de 'zaak in Parapluien, Tabak, Sigaren en verder rookartikelen', heeft overgedaan aan Johan Vossen-Briels. De nieuwe eigenaar bezat blijkbaar al een sigarenhandel op het Piusplein, want hij verklaart in dezelfde advertentie dat zijn winkel is verplaatst naar Nieuwlandstraat 920. Ook deze winkel verkoopt 'gerenommeerde theeën'.

To(e)back is een verbastering van het Spaanse tabaco.


vrijdag 23 augustus 2024

Lezing over Marcellus Bles

Afgelopen 18 april gaf ik een lezing over Marcellus Bles georganiseer door Heemkundekring Tilborch. in de studiezaal van Regionaal Archief Tilburg. En dat nog wel op de verjaardag van Tilburg!

Marcellus was de zoon van Govert Bles en Arnolda Cloosterman en gedoopt op 9 juni 1715. Hij heeft een opmerkelijke carrière gemaakt en dat was de reden dat ik een artikel over hem had geschreven.

Samen met John Boeren heb ik in 2001 al een eerder artikel gepubliceerd over Marcels en zijn broer Cornelis en hun relatie met zowel Oost-Indië, in het geval van Marcellus Bles, en West-Indië in het geval van Cornelis Bles. (link naar dat artikel dat te downloaden is)

Dat artikel verscheen in Tilburg tijdschrift voor geschiedenis, monumenten en cultuur en het artikel over Marcellus Bles verscheen in de opvolger van dat tijdschrift: Erfgoedmagazine Tilburg.

De Heemkundekring heeft de aangename gewoonte om deze lezingen op te nemen. Dat geeft mij weer de gelegenheid om deze lezing bij jullie onder de aandacht te brengen!




zaterdag 17 augustus 2024

Pensioen en het nieuwe leven



De Archieftijger
Op 1 juli van dit jaar ben ik begonnen aan mijn pensioen. Daarmee heb ik mijn werkzaamheden bij Regionaal Archief Tilburg afgesloten. Mijn zeer capabele collega's nemen de diverse stokjes over. No worries. 
Voor mij betekent het dat ik nu (veel meer) tijd krijg voor mijn nevenwerkzaamheden: onderzoek doen en daarover publiceren.
In de afgelopen jaren heb ik vele malen gedacht: daar zit een artikel(tje) in! Je komt bij een archief van alles tegen in de verschillende archieven. Dat is dan ook het meest fantastische aan werken met historische bronnen. 
Nu heb ik meer tijd om me te verdiepen in al dat rijke materiaal. Het doel: stukjes schrijven, artikelen schrijven en publiceren en hopelijk ook meewerken aan boeken die verschijnen. Daarmee blijft mijn persoonlijke doelstelling overeind: probeer zoveel mogelijk mensen voorbeelden te geven van het prachtige materiaal dat in de archieven verborgen ligt. En ook  hoe makkelijk je dit boven tafel kunt krijgen. Het inspireren en stimuleren van het doen van onderzoek in archieven vind ik nog steeds ontzettend belangrijk. Dat kan ik ook blijven doen na mijn arbeidzaam leven. Dat beschouw ik als een enorme beloning en rijkdom.

De stukjes zal ik vooral via dit blog wereldkundig gaan maken. De artikelen gaan verschijnen in verschillende periodieken. Mijn oude liefde voor Udenhout blijft overeind staan. 

Om die reden heb ik de naam van dit oude blog (sinds 2005!) gewijzigd in De Archieftijger. Het is zes jaar geleden dat ik op dit blog heb gepost. Er is ook een Instagram account van die naam. Als je me wilt volgen via de social media, dan kun je hier terecht of op Instagram.

[afbeelding via chatgtp gefantaseerd. Vrij te gebruiken.]