De Archieftijger: Opgespeld protest - buttons tegen politie en staat

donderdag 23 juni 2016

Opgespeld protest - buttons tegen politie en staat

De politie is een instrument om orde te handhaven. Als je veel protesteert en niet altijd op een manier die iedereen goedvindt, dan loop je steeds weer de politie tegen het lijf. Hoewel de politie je beste vriend is, kun je er ook behoorlijk last van hebben. De politie in hun rol als ordehandhaver komt dan al snel in de hoek van de staatsvrienden en vijand van het volk dat beter en anders wil. De machthebbers zijn meestal niet van plan om hun macht zomaar af te staan. In de periode 60-70-80, als alle macht en autoriteit wordt betwist op verschillende manieren waarbij er rake klappen vallen, ontstond er weerstand en weerzin tegen de politie.

De staat was het instrument dat de kapitalisten faciliteerde om steeds meer winst te maken en in hun zak te steken en de ongelijkheid daarmee voortdurend te bevorderen. Dat terwijl de arbeidende klasse het weliswaar steeds beter kreeg maar toch steeds verder achterop raakte op het materiële vlak. De productiemiddelen bleven in handen van weinigen en de factor arbeid bleek steeds meer inwisselbaar.
Dan was er het beeld van de multinationals met hun internationale netwerken, die belangen van allerlei producenten in alle landen met voeten traden en hun bedrijven daarheen verplaatsten waar de wet of het gezag hun het meest welgevallig was.

Waarom was onze overheid niet voortdurend bezig om tegenwicht te bieden aan die multinationals en andere uitbuiters in eigen land? De bevolking koos iedere vier jaar een nieuwe regering die grosso modo hetzelfde deed als de vier jaar daarvoor, hoogstens met een ander sausje. Dat moest anders: niet goedschiks, dan kwaadschiks.