Aanvankelijk maakte ik transcripties volgens de good old skool methode: vrije dag, op bezoek in het archief en dan proberen zoveel mogelijk archiefstukken weg te werken. Liefst geen integrale transcripties, maar regesten en dan nog zo compact mogelijk. Eerst nog met pen en papier en toen bruin het kon trekken met een digitale typemachine: een tweedehands laptop van vriend Pieter. Ik heb het ding nog ergens boven staan. Wat een luxe. En wat een snelheid ook! Eerst typte ik vrolijk alles over van mijn handschrift in de computer thuis. Nu hoefde dat niet meer. Productieverhogende vooruitgang.
Weer later kwam het digitale fototoestel in beeld. Dat maakte weer heel nieuwe dingen mogelijk. Nu hoefde je niet meer op archieflokatie je stinkende best te doen zoveel mogelijk pagina's door te lezen, nu kon je ze fotograferen. Niet dat dat het er makkelijker op maakte. De stress werd zo mogelijk groter omdat je het gevoel had dat je nu nog optimaler moest profiteren van de gelegenheid. Hoe meer voorraad je digitaal schoot des te langer kon je thuis vooruit. Ook hier geldt: je ogen zijn altijd groter dan de tijd die je denkt nodig te hebben om het allemaal te verwerken.
Maar goed, op dit moment heb ik wel de totale voorraad van het Oisterwijks schepenprotocol (het "algemeen protocol" deel) op de harde schijf, de externe harde schijf en op mijn Flickraccount staan. Van inventarisnummer 143 (1418) tot en met inventarisnummer 418 (maart 1744) heb ik het digitaal voorhanden en deel ik het met de wereld. Dan spreken we over ruim 20.000 foto's van archiefstukken, registers met rechtshandelingen die ik nodig heb voor mijn onderzoek naar de middeleeuwse geschiedenis van Udenhout en de reconstructie van het grondbezit. Gebrek aan vrije tijd wordt goedgemaakt door deze nieuwe manier van informatieverwerving.
Dat is dan wel deel 1 van het hele project. Het transcriberen is een heel ander hoofdstuk, daar ben ik nog wel wat jaartjes mee zoet. Om maar te zwijgen over het koppelen van de inhoud van de transcripties met een digitale kaart en een digitaal genealogisch bestand. Eigenlijk is het ondoenlijk. Als je even nuchter van een afstand naar de omvang kijkt dan zal ieder weldenkend mens zeggen: Luud, jongen, stop er gewoon mee! Dat gaat niet lukken.
Gelukkig ben ik geen weldenkend mens. Op naar de volgende mijlpaal: een publicatie in 2017.
6 opmerkingen:
> Eigenlijk is het ondoenlijk. Als je even nuchter van een afstand naar de omvang kijkt dan zal ieder weldenkend mens zeggen: Luud, jongen, stop er gewoon mee! Dat gaat niet lukken.
Tuurlijk, het is een hobby, maar ook hier kan crowdsourcing worden toegepast?!
Wat doe je zelf, wat besteed je uit ;-)
Hier past slechts veel respect. Like en +1, zeg maar.
Mis ik alleen in de inventaris nog de vermelding dat de bewuste nummers niet alleen op fiche, maar ook gewoon online zijn te raadplegen. ;-)
Serieus: hulde aan de niet-weldenkende mens, die gewoon durft te doen en tussendoor zijn mijlpalen zegent, alvorens door te ploegen.
@Christian
Yeah! :)
@Bob
Crowdsourcing is een aanlokkelijk idee en in zekere zin doe ik dat ook. Dat wil zeggen er zijn al veel registers in regestvorm ontsloten door anderen en die grbuik ik om mijn informatie uit te filteren.
Van de andere kant is het bijna noodzakelijk dat ik alles zelf zie omdat veel informatie in mijn hoofd zit en getriggerd raakt als ik een naam lees, een toponiem zie etc. Dat is informatie die je niet makkelijk kunt delen en weg is als je niet zelf leest.
Maar als iemand al voorwerk heeft gedaan scheelt het stiekum veel tijd ook al blijft het zwoegen.
En weet je wat het is: uiteindelijk is het gewoonweg ontzettend spannend en interessant om te doen. Door integraal alles te lezen ontdek je zoveel details die anders verborgen blijven. Allemaal kleine pareltjes die weer kunnen leiden tot leuke korte artikelen.
Kortom: fantastische en inspirerende bezigheid!
Een welgemeend : chapeau!!! Wat een doorzettingsvermogen. Ik wens je onnoemlijk veel succes met stap 2.
@Mirjam
Dank je voor je succes wens. Dat is wel nodig want het is een behoorlijk intensief proces naast het "gewone" werk.
Een reactie posten