Waar doen we het voor?

Die vraag krijg je als archivaris wel eens gesteld. Al dat papier, die kilometers dozen met inhoud, wie zit daar nou eigenlijk op te wachten? Wie komt daar voor langs? Kan dat geld niet beter besteed worden?

Het is algemeen bekend dat de meeste bezoekers van archieven een hoog hobbygehalte hebben. Het grootste deel is bezig met de familiegeschiedenis of andere lokaal of geografisch iets ruimer historisch onderzoek.
Dat op zich is al heel erg belangrijk. Hoewel je zou kunnen betogen dat het wel erg navelstaarderig is, gaat het hier toch zeker om identiteit. Wie ben ik, wie zijn wij, hoe zijn we gekomen waar we zijn gekomen. Dat laatste niet alleen geografisch maar zeker ook maatschappelijk. Ook menig historisch onderzoeker begeeft zich vaak op het terrein van de identiteit. Dat ligt dan op het gebied van straat, buurt, dorp, stad of streek.

Maar archieven hebben ook een wettelijke taak ten behoeve van de recht- en bewijszoekende burger. Daarvan hadden we er afgelopen week twee in het Onderzoekerscentrum. Tenminste twee, want ik ben daar maar zeer sporadisch werkzaam. Van anderen weet ik het dus domweg niet.
Deze twee had ik bij mij aan de balie en dan wordt het meteen heel concreet. Van de ene weet ik dat het onderzoek nog in volle gang is. Van de ander is dat ook het geval, maar die is door de paar archiefstukken die wij in ons depot hadden een hele grote stap verder gekomen. In positieve zin. Als je dat als dienstverlener meemaakt, dan doet dat wat met je.

Daar doen we het dus voor.