Erica en Borger

Afgelopen weekend was het tijd om er eens op uit te trekken. We doen het niet zo vaak als we zouden willen, maar we blijven het proberen! Nu was er eindelijk tijd. Dat wil zeggen: eigenlijk geen tijd, maar we hadden al geboekt :)

De reis voerde ons naar Erica in de provincie Drenthe. L. had er nog nooit van gehoord maar ik was bekend met deze meisjesnaam. De naam dan en de ligging, bij benadering. Het was ruim 2 uur rijden vanuit Udenhout en met files (ja die zijn er op vrijdagmiddag overal!) nog een stukkie langer. We kwamen in het donker aan in Drenthe. Jammer, want nu zagen we niets van de Drentse schoonheid en wilden we zsm naar ons hotel. Dat was hotel Green Meet's in Erica. Het lag buiten het dorp aan een speciaal aangelegde weg er naar toe. In the middle of nowhere. Zeker in het donker. Het was een mooi, smaakvol ingericht hotel. De naam verried al dat we met eco om de oren zouden worden geslagen en dat was ook zo. Maar niet hinderlijk. Integendeel, buitengewoon functioneel. In kleine dingen die vanzelf spraken. Zo kon de kraan van de wastafel niet helemaal open zoals thuis. Goed gedoseerd water. Inrichting was prima. Verder zijn we niet gekomen. Het restaurant bood een mooie kaart en de gerechten waren verfijnd en lekker! Goei poeier.

Zaterdagochtend na het ontbijt vertrokken we richting natuurgebied Bargerveen. Een prachtig gebied met restanten (hoog)veen. Uitgestorven. Doodstil. Een grijze lucht die geleidelijkaan opentrok en zelfs de zon liet zich na verloop van tijd zien. De wandeling duurde anderhalf uur en was van grote schoonheid. Hier in de buurt wandelen we in bossen en rondom en door het zand. Daar, in Drenthe, is het veen, hei met hier en daar een plukje bomen. Het spookachtige, dat veen en heide in de verhalen meestal herbergen, was hier bijna tastbaar. Prachtige verstilde vennen met dode bomen die net boven de waterspiegel uitstaken. Veel dood hout lag er verspreid in het gebied. Als je je ogen dicht deed hoorde je de wind fluisteren en het gras en de begroeiing knisperen. Bijzonder sfeervol natuurgebied met een heel eigen karakter. Mysterieus en tegelijk ook gracieus. Mooi begin van de zaterdag.

Vervolgens gingen we naar Borger, naar het hunebedcentrum aldaar. Eerst nog een voedzame lunch gegeten in De Deugniet. Het hunebedcentrum bleek gratis toegankelijk te zijn in dat weekend. Boften wij even. De presentatie was best mooi en informatief. Goed halfuurtje voordat het echte werk begon. Naar buiten en opnieuw een lekkere wandeling naar een groepje van vijf hunebedden net buiten Borger. In de voorbereiding bleek dat mijn twitter tijdlijn een aantal Drenten bevat. Deze tip van @janaca bleek goud waard: Mijn advies: zet auto bij grootste hunebed van NL (=museum) en wandel naar D21 dan door nr Bronneger. Mooi beeld van de Hondsrug.
Het was inderdaad een plaatje van een hunebed. Prachtig gelegen tegen een boom aan op een kleine heuvel in het landschap. Het tweede hunebed was een restant en nauwelijks als zodanig herkenbaar. Maar lag ook schitterend. Even verderop lagen er nog drie bij elkaar in een bos. Geweldig mooi en een stuk mooier dan het grootste hunebed dat bij het hunebedcentrum lag. Fraai stukje pre-historische steentijdbeleving in Drenthe.

Daarna weer terug naar het hotel dat we nu in het bijna volle licht van de inzettende avondschemering zagen liggen. Na weer een voedzaam en lekker maal in het restaurant op bed gaan liggen uitbuiken en beetje laptoppen, tv-kijken en wegzakken. Op zondag weer terug naar huis. Heerlijk weekendje Drenthe dat ik iedereen van harte aanraad.