Poepkoffie

Eind augustus was ik bij Pieter in Utrecht. Een lekkere vrijdagmiddag met zonneschijn. Ze zijn er wel geweest afgelopen zomer, de lekker dagen. We hebben een paar uur doorgebracht op de kade aan de Nieuwegracht, wat drinken en kletsen. Heel prettig als het weer het toelaat. Toen we vertrokken kwam hij met pakken koffie aanzetten, bonenkoffie. Hij had geen koffiemolen en wij wel. Het bleek Kopi Loewak of Civetkoffie te zijn. Dat zijn koffiebonen die uit de uitwerpselen van de Loewak worden geoogst en dan verkocht. Een dure koffie, dat mag duidelijk zijn. Een bijzondere koffie ook.

Wij kregen pakken met 200 gram bonen mee. Tegenprestatie: hij wilde een gemalen pak retour. Goede deal! Koffie malen is een aangename bezigheid op onze ouderwetse Douwe Egberts wandkoffiemolen. Fluitje van een cent.
Na het malen hebben we nog een tijdje gewacht om er ook daadwerkelijk een pot koffie van te zetten. Maar twee weken geleden was het zover. Het Tupperware bakje ging open en de heerlijke geur van vers gemalen koffie sprong de neusgaten in. Dat alleen is al een genot. Water koken, want wij zetten de koffie nog op de ouderwetse manier met gekookt water. Ik kook het water ook nog in een fluitketel en niet in een waterkoker. Al die nieuwlichterij. De koffie smaakte bijzonder. Heel smaakvol en pittig. Een lekker bakkie!

We kunnen nog enkele potten zetten. Gedoseerd door het jaar natuurlijk! En Pieter heeft nog twee pakken. Stiekum reken ik op nog een maalopdracht :)