De Kraai - Kader Abdolah

Na het zien van het fragment op televisie waarin Hanneke Groenteman vertelde dat ze niet door dit boekje heen kon komen zag ik er wel tegenop om het te gaan lezen. Van de andere kant: een klein formaat boekje van 90 pagina's: how hard can it be?

In tegenstelling tot mevrouw Groenteman kon ik er wel doorheen komen. Ik vond het zelfs wel een aardig boekje. Misschien wel omdat het voor mijn niveau is geschreven.
Ik proefde er de worsteling in van een immigrant. Ga je maar eens thuis voelen in een ander land, gedwongen, alleen, als je al behoorlijk wat culturele bagage hebt uit je land van herkomst. Hoe ga je je dan identificeren met dit nieuwe vaderland? Kader Abdolah koos voor citaten uit de Nederlandse literatuur. Ik ga de keuze van de citaten niet in context plaatsen of bekritiseren, dat lijkt me allemaal veel te zwaar.

Een man beschrijft de oosterse wereld vanuit zijn herinnering. Het sprookjesachtige zit toch in zijn taalgebruik opgesloten. Het is een andere wereld met sterke mystieke achtergronden. Ik houd daar van. Die romantiek met meisjes en vrouwen, gesluierd, maar wel steeds glimpen opvangen, op zoek naar de grenzen van wat mag en daar soms overheen stappen.
En dan de Nederlandse werkelijkheid. Zakelijk toch vooral. Kader gaat ook op zoek naar het dichterlijke en zoekt de rijkdom van het woord en gevoel in citaten van Nederlandse schrijvers.
Met de kraai als rode draad. De kraai die hem overal volgt, observeert en tekens geeft. Mooi Beeld.

O ja, het gratis treinkaartje zit nog in het boek.

PS: Ook niet geheel onbelangrijk: de verzameling boekenweekgeschenken moet bijgehouden worden. Dit is er weer eentje!