maandag 13 juni 2011

Een simpele kijk op het huidige beleid - krimp

Sinds een paar dagen ben ik lid van de (gemodereerde) LinkedIn groep over krimp.
Ik leef in de stellige overtuiging dat we het denken over groei los moeten laten en ons terdege moeten gaan realiseren dat de bevolking van ons land en daarmee ook de productiviteit, de binnenlandse markt etc. gaat krimpen. Dat is in sommige regio's van ons land nu al voelbaar, maar binnen afzienbare tijd is dat in ons hele land te merken. Met name het productieve deel van de Nederlandse bevolking gaat dalen.
Is dat erg? Ik vind van niet. Het neemt een heleboel druk van de ketel. Een grote groep uitstromers en een kleine groep instromers op de arbeidsmartk kun je als probleem zien, maar ik zie het vooral als een garantie dat de werkeloosheid eerder een dalende tendens zal hebben dan een stijgende. De druk op de woningmarkt neemt af. Je ziet dat nu al in verhevigde mate omdat we ook leven met een systeem dat dure huizenprijzen in stand houdt: de hypotheekrenteaftrek. Die tendens zal niet veranderen hoe graag de bouwheren en onroerend goed magnaten dat ook willen. Simpel demografisch inzicht leert dat we gaan krimpen. Daarnaast leven we ook nog in een politieke realiteit die immigratie tegen wil gaan. Kortom, het effect versterkt alleen maar.

Wat mij nu in hoge mate verbaast, los van alle retoriek rondom wel of niet bezuinigen, is het volgende. Dit liberale kabinet wil ons richting het model van de Verenigde Staten duwen. Ieder voor zich, God voor ons allen en de staat voor wie daar buiten valt. Zo las ik vandaag in NRC dat (geestelijke) zorg in toenemende mate terug moet naar de sociale omgeving van patiƫnten. Prachtig streven. Tegelijkertijd hebben we te maken, zoals ik hiervoor al betoogde, met een krimpende beroepsbevolking en voorlopig een stijgend aantal ouderen en daarmee groeiend aantal hulpbehoevenden. Mijn redenatie zou dan zijn: die kleinere groep arbeidsproductieven, die moet ik zoveel mogelijk tegemoet komen zodat ze optimaal kunnen werken en productief zijn. Dus kinderopvang en zorg moet ik niet bij hen op het bordje gaan leggen, maar juist bij hen weghouden.

Met de gunstige economische vooruitzichten van nu is het volgens mij ook duidelijk geworden dat dit kabinet deze maatregelen sowieso wil uitvoeren uit ideologisch oogpunt. De directe economische aanleiding om ingrijpend te bezuinigen krimpt namelijk eveneens.

Geen opmerkingen: